Tranen van verdriet, tranen van vreugde. Ze zien er anders uit, ze lopen anders over de wangen. Dat heeft sportminnend Dilbeek de jongste weken ondervonden, vooral wie van kort of ver bij voetbalclub Dilbeek betrokken is.

Op 30 april begaf het hart van Lokeren-voetballer Gregory Mertens. Amper enkele dagen later liepen zijn collega-voetballers van destijds bij Dilbeek Sport Sven Kums en Thomas Foket de polonaise in de Gentse binnenstad naar aanleiding van de eerste kampioenstitel.

Sterven stond niet in de agenda van Gregory, de landstitel evenmin in die van Sven en Thomas. Heel Vlaanderen leefde in beide situaties sterk mee, Dilbeek des te meer. Het afscheid van Gregory was hartverwarmend, een troost voor de getroffen familie.

De drie spelers zijn een jeugdproduct van Dilbeek. Ze leerden er hun eerste balletje trappen in het slijk van het lager gelegen veld op het Roelantsveld en vielen vlug in het vizier van een legertje voetbalscouts.

Gregory was amper elf toen hij naar Anderlecht vertrok, waar hij onder de hoede kwam van Ludo Kums, vader van Sven. Die familieband bracht Sven al op zesjarige leeftijd naar paarswit. Thomas bleef het langst bij Dilbeek Sport; pas op zijn 18 jaar trok hij naar AA Gent.

Het hartfalen van Gregory maakte de discussies over het al dan niet aankopen van een defibrillator plots overbodig. Enkele jaren geleden werden op de gemeenteraad nog vele vraagtekens geplaatst bij de aankoop van een dergelijk levensreddend toestel. Te duur en nutteloos, klonk het toen bij sommigen. De twijfel over het nut van een defibrillator is verdampt. Sportclubs wachten zelfs niet meer op een politiek signaal, maar tasten zelf in hun buidel. Fusieclub Boka United kocht twee defibrillators aan. Een gebaar dat niet genoeg geprezen kan worden.

Hartproblemen kunnen iedereen treffen, zelfs de meest getrainde sportman en sportvrouw. In gemeenten met veel sportbeoefenaars ligt het risico uiteraard hoger. Zo ook in Dilbeek. Niet dat de algemene conditie van de Dilbekenaren te wensen overlaat, integendeel. Wel omdat er kwantitatief veel meer sport wordt beoefend dan in de omringende gemeenten.

Dilbeek is de pleisterplaats van vele bekende sporters. Denken we maar aan Paul Van Himst, renners Jens De Busschere en Jurgen Roelandts, Besnik Hasi, trainer van Anderlecht, en tal van Anderlechtspelers, die tijdens hun verblijf in Groot-Dilbeek wo(o)n(d)en. Recent zette tennisster Alison Van Uytvanck Dilbeek mee op de wereldkaart. Bij tennisclub SDI heeft ze al veel zweet gelaten.

En wie was de jongste winnaar van de 20 km van Brussel? Juist, Abdelhadi El Hachimi, een perfect geïntegreerde sporter uit Schepdaal. Het wordt in september een gestoffeerde kampioenenviering in Dilbeek. Met een traan en een lach.