Bruno Vanden Broecke kent intussen iedereen. Is het niet van de theaterhits Missie en Para of van zijn werk met SKaGeN, de KOE en BRONKS, dan wel van de tv-reeksen Het Eiland, Safety First of Wat Als? Sinds kort vormt Vanden Broecke samen met Ruth Beeckmans en Matteo Simoni ook het theatercollectief De Speelman, waarmee het drietal eerder het toneelstuk Hechten opvoerde dat ze recent adapteerden voor de film Trio. 

Daarnaast is ook Peter de Graef inmiddels een boegbeeld van het Vlaamse acteursgild geworden. De Graef heeft er al een lange carrière opzitten die hem tot in Nederland bracht en was recent vooral aan het werk voor Theater Malpertuis en De Kolonie MT. Daarnaast heeft de Graef een reputatie als schrijver van theaterteksten. Hij wordt door menig acteur bewonderd om zijn filosofische en poëtische, maar tegelijk ook herkenbare en bijna volkse teksten. Op televisie was de Graef de jongste tijd te zien in reeksen als In Vlaamse Velden, Tabula Rasa en Zie mij graag. 

Vanden Broecke en de Graef hebben met elkaar gemeen dat ze van de weinige Vlaamse winnaars zijn van de Louis d’Or, een prestigieuze prijs voor beste acteur die in Nederland wordt uitgereikt. De Graef won die in 1998, Vanden Broecke twintig jaar later in 2018. De twee werken ook regelmatig met andere theatermakers samen, maar nog nooit met elkaar. Daar komt nu verandering in. 

De eerste keer dat Vanden Broecke en de Graef elkaar echt ontmoetten, was op de set van de tv-reeks Den elfde van de elfde en van de tiendelige historische televisiereeks De bende van Jan de Lichte. Daarbij voelden de twee, naar eigen zeggen, meteen een verwantschap. De verstandhouding tijdens de paar draaidagen samen was zo goed dat Vanden Broecke aan de Graef vroeg een tekst voor De Speelman te schrijven. ‘Ik dacht dat ge het nooit zou vragen’, antwoordde de Graef, en hij ging aan het werk. Het resultaat is Niet Doen!, een dialoog die volgens de Graef ‘de mogelijkheden van het medium en de grenzen van het narratieve en het beeldende aftast’. 

Inhoudelijk lijkt de Graef met zijn tekst een hedendaags euvel aan te kaarten: het moeilijke statuut van waarheid en wetenschappelijkheid in tijden van twijfelende en tegengestelde meningen. Wat mogen we vandaag nog concluderen over grote en minder grote vraagstukken in het leven? En wanneer mogen we zeker zijn dat we op basis van onze conclusies juist aan het handelen zijn? Want als een specialist een standpunt formuleert waar we het eens mee lijken, dan is er de volgende dag wel een andere specialist met een ander standpunt waar ook iets voor te zeggen valt. Twijfelen is goed, maar kan niet eindeloos duren. Schuiven we de rede dan maar beter aan de kant om ons eigen gedacht te volgen? Doen we mee met de ontevreden roepers die intelligentie verdacht vinden en verdacht maken? Doen of niet doen? Dat is de vraag.

Niet Doen!
Bruno Vanden Broecke & Peter de Graef

DI • 2 APR • 20.30
Overijse, CC Den Blank, 02 687 59 59

WO • 10 APR • 20.30
Grimbergen, CC Strombeek, 02 263 03 43