De jongste jaren is mijn methode om de natuur te bekijken en te onderzoeken veranderd. Vele jaren lang was ik tevreden met wat zich aandiende op mijn talloze wandelingen. Dikwijls pakte dat goed uit, dus je hoort mij zeker niet klagen. Maar naarmate je de natuur beter leert kennen, is er ook een andere methode om soorten te vinden en te bewonderen. Hoe meer je te weten komt over hoe de natuur werkt, hoe beter je begrijpt hoe hij in elkaar zit en waar je naar moet kijken.

Zo hebben sommige insectensoorten een unieke band met een bepaalde plant. Ze leggen er hun eitjes op of gebruiken nectar en stuifmeel om hun larven mee te voeden. Dat is onder meer het geval voor de wormkruidbij (foto) en het boerenwormkruid. Deze algemeen voorkomende plant bloeit rond eind augustus en dan wordt de wormkruidbij actief. De wijfjes halen stuifmeel van de kleine gele bloempjes en vliegen ermee naar hun nest onder de grond. Eerst leggen ze een eitje en daar hoort het stuifmeel bij. Vanaf het moment dat de larve uit het eitje kruipt, heeft ze voedsel en kan ze uitgroeien tot een volwassen bij die het jaar daarop het nest verlaat.

Tijdens een wandeling waarop je bloeiend boerenwormkruid tegenkomt, is het dus interessant om eens te kijken of de wormkruidbij erop aanwezig is. Je zal merken dat dit dikwijls zo is. Gelijkaardige situaties heb je bij de klimopbij en klimop, de slobkousbij en gewone wederik, de kattenstaartdikpootbij en de kattenstaartplant, enkele klokjesbijen en verschillende klokjesplantensoorten, het heggenranklieveheersbeestje of de heggenrankboorvlieg en heggenrank, enzovoort. Zo bekijk je de natuur eens vanuit een ander oogpunt en anticipeer je op de levenswijze van al deze soorten. Bovendien stelt dit je in staat om bijvoorbeeld je tuin efficiënter aan te leggen waardoor er meer soorten naartoe komen. Mooi, toch?

Herman Dierickx