Armand Pien werd in Gent geboren op 2 januari 1920. Na zijn licentiaat in de wiskunde begon hij aan een zeer gevarieerde en goedgevulde carrière. Hij was astronoom, meteoroloog, mediaman, wiskundeleraar, planetariumdirecteur, presentator en zelfs even acteur, maar we kennen hem natuurlijk vooral van zijn baanbrekende werk als eerste weerman bij de openbare omroep: vanaf 1953 voor de NIR (Nationaal Instituut voor de Radio-omroep), vanaf 1960 voor de BRT. In totaal verzorgde hij meer dan 5.000 weerpraatjes voor tv en elke week was hij bij Lutgart Simoens in het radioprogramma Platenpoets te beluisteren met een uitgebreid weerpraatje. Zijn werk voor de openbare omroep combineerde hij met zijn job als weerkundige bij het Koninklijk Meteorologisch Instituut (KMI) in Ukkel, waar hij in 1985 met pensioen ging. In 1990 stopte Pien als weerman bij de openbare omroep. Hij werd opgevolgd door Georges Küster, Bob De Richter en Frank Deboosere.

Kenmerkend

In een tijd waarin de media voornamelijk bestonden uit radio, tv, kranten en tijdschriften was Pien één van de eerste zeer populaire mediafiguren. Hij was zelf grotendeels verantwoordelijk voor die populariteit, doordat hij in elk weerpraatje heel wat originaliteit stak. Hij kon zeer ingewikkelde atmosferische toestanden op een eenvoudige manier uitleggen aan een groot publiek. Hij verwerkte humor in zijn uitleg. Een volkse uitspraak of een leerrijke weerspreuk die hij desnoods zelf uitvond, een vreemd voorwerp, een buitenmaatse groente of voor die tijd gedurfde grapjes. Hij introduceerde de straalstroom om het weer te voorspellen en nam op het einde van zijn carrière ook duidelijke standpunten in over heikele kwesties, zoals de kernramp in Tsjernobyl en het broeikaseffect. Pien sloot zijn weerbericht steevast af met de woorden: ‘Goedenavond, beste kijkers’.

Vic Laureys, ereburgemeester van Hoeilaart, had een langdurige en nauwe vriendschapsband met Pien. ‘Armand is in 1961 in Hoeilaart komen wonen; hij heeft er gewoond tot aan zijn dood in 2003. Op aanraden van zijn vriend Marc Sleen kocht hij een huis op een paar honderd meter van de woning van Sleen, recht tegenover het Zoniënwoud. Van daaruit kon hij makkelijk naar het KMI in Ukkel. Ik kende hem als een zeer aimabele, vriendelijke, toegankelijke en eenvoudige man. Hij kwam vaak onder de mensen. Als we zijn hulp inriepen, stond hij altijd klaar. Bij de Druivenfeesten bijvoorbeeld was hij steevast jurylid bij de jaarlijkse verkiezing van de Druivenkoningin.’

Ambassadeur

‘Tijdens de Druivenfeesten beëindigde hij zijn weerpraatje met een tros druiven. Hij was de beste ambassadeur voor de druiventeelt. Als hij bij vrienden op bezoek ging, kocht hij bij de druiventelers een kistje druiven als geschenk voor zijn gastheer. Op een bepaald moment hebben we in het gemeentehuis een museumkast geplaatst met voorwerpen van Pien. Marc Sleen had een grote karikatuur van hem gemaakt, die jaren in het gemeentehuis heeft gehangen.’

Armand Pien lag mee aan de basis van de sterrenwachten van de UGent en de Volkssterrenwacht Mira in Grimbergen. Hij was directeur van het Planetarium in Brussel. Planetoïde 2816 draagt de naam Pien en in 2022 werd nog een storm naar hem vernoemd. Armand Pien had geen kinderen en overleed op 83-jarige leeftijd op 22 september 2003.