Koen Augustijnen en Rosalba Torres Guerrero geloven in ieder geval van wel. In hun nieuwste creatie (B) delen hedendaagse dansers de scène met professionele boksers. Het resultaat belooft een boeiende dialoog te worden tussen de danswereld en de bokssport. Wanneer wordt boksen dansen? En wat hebben boksers en dansers gemeen? We kunnen ons voorstellen dat gevoel voor ritme bij beide van groot belang is, en dat zowel boksers als dansers erg begaan zijn met hun lichaam dat in topvorm moet zijn. Zowel boksers als dansers staan graag op het podium, maar bij de bokser is het contrast tussen het publieke imago (de sterke held) en de menselijke figuur achter de schermen (de kwetsbare, gevoelige kant) misschien net iets groter dan bij de danser.

LEFT JAB, RIGHT JAB, UPPERCUT

Dat Augustijnen nog iets zou doen met boksen stond in de sterren geschreven. Voor de filmdocumentaire Les Ballets en ci en là (2006) maakte hij een choreografie voor dansers van Les ballets C de la B en boksers van de Gentse boksclub The Golden Gloves op Purcell’s Oh Solitude. In die scène, gefilmd in de boksclub, danst een twintigtal jonge mannen en vrouwen een synchrone groepsdans. Ze zijn elk op zichzelf teruggeworpen, heel anders dan bij het vertrouwde één-op-één gevecht in de ring.

Augustijnen en Torres Guerrero vertrekken vanuit de autonomie van de performers. Drie boksers en zeven dansers werkten maandenlang intens samen, en al die tijd stelden de choreografen hen vragen, prikkelden ze hun kritisch denkvermogen. Zo ontdekte het duo bewegingskwaliteiten, die verder werden uitgediept. Op die manier wordt deze voorstelling een uitputtende, snoeiharde ode aan het boksen, dansen en het leven. Want soms lijkt het leven buiten de ring op een nooit eindigend gevecht. De kracht vinden om terug te slaan en zin te blijven geven aan het leven, daarover zou (B) gaan.

CROSS-OVER

Augustijnen verdiende zijn sporen bij Alain Platel en Les Ballets C de la B, Torres Guerrero danste onder meer bij Rosas/Anne Teresa De Keersmaeker. Beide draaien al zo’n twintig jaar mee in de danswereld. Eerder maakte het duo het opzwepende Badke, waarin Palestijnse dansers zich overgaven aan de volksdans dabke. Het typeert Augustijnen en Torres Guerrero dat ze op zoek gaan naar de verscheidenheid van beweging. Ze tonen graag de veelzijdigheid van dans en laten nieuwe betekenissen ontstaan door verschillende vormen op elkaar te laten inwerken. Het duo, dat voortaan als Siamese Cie door het leven gaat, heeft een voorkeur voor kruisbestuiving tussen verschillende genres en culturen. Ook nu gaven muzikant Sam Serruys, scenograaf Jean Bernard Koeman en filmmaker Lucas Racasse de voorstelling mee vorm. Soundscapes, oude aria’s, live en opgenomen videobeelden versterken de performers in een decor dat aan bokszalen refereert.

(B)
Gloed/ Koen Augustijnen & Rosalba Torres Guerrero
WO • 7 MAA • 20.30
Dilbeek, CC Westrand, 02 466 20 30