‘Ik bloos als ik naar
mijn plantjes kijk’
Wanneer ervaar je echte geluksmomenten?
‘Echt geluk is constant, maar er zijn wel een paar momenten die zorgen voor een geluksclimax. Bijvoorbeeld wanneer het mij lukt om met mijn nachtlampje aan in mijn bed te schrijven in mijn dagboek voordat ik ga slapen in plaats van mijn tijd te verdoen op mijn gsm. Koken maakt mij ook extreem gelukkig. En koken voor mijn ouders nog net iets gelukkiger. Mijn mama is een erg goede kok, ik heb alles van haar geleerd.
Wat maakt je ongelukkig?
‘Weinig dingen maken mij ongelukkig. Hoewel ik een vrij melancholisch karakter heb, leef ik meestal in vreugde. Iets dat wel pijn oproept: wanneer ik op de bus zie hoe ouders hun kinderen, die vrijheid uitstralen en lachen zonder terughoudendheid, tot stilte manen. Die sssjt lijkt onschuldig, maar is problematisch. Er schuilt een zekere wreedheid in het opleggen van ons zwijgen en onze droefheid aan hen die er nog onaangetast door zijn. Het is niet het lachen van het kind dat de busrit verstoort, maar eerder ons debiele idee dat het leven zo zwaar moet zijn als wij het ervaren.
Welke jonge mens bewonder je en waarom?
‘Alle jonge mensen die kritisch zijn en opkomen voor hun ideeën. Jonge mensen die hun dromen najagen. Nick Drake was 21 toen hij de plaat Five leaves left uitbracht. Fantastisch.’
Welk voorwerp zou je niet kunnen missen, behalve je smartphone?
‘De relevantie van mijn smartphone verbleekt als ik denk aan olijfolie, boter, kaas, knoflook, … Die dingen verschaffen mij pas genot. Net als mijn dagboek. Ik heb een vurige, hevige, gepassioneerde relatie met mijn heilig dagboekje.’
Wat is het meest speciale dat je al hebt meegemaakt?
‘Een bijzonder moment was mijn tijd in Berlijn, waar ik een tijdje sound design heb gestudeerd. Ik zat in de klas met een vriendengroep uit LA. Ik heb zelden mensen ontmoet die zo open zijn van geest. Hun vriendschap was heel diep. Ze hebben mij veranderd en blijven voor altijd in mijn hart. Brieven ontvangen van mijn beste vriendinnen blijft ook speciaal. Een brief is een materialisatie van liefde. Heel speciaal was ook het moment dat ik de muziek van Aleksander Scriabin ontdekte. Zijn atonale, dissonante, bombastische, maar onwaarschijnlijk prachtige muziek is exact wat ik zoek. Nog een speciaal moment was toen ik uitgenodigd werd bij radiozender Klara, de beste, meest culturele, essentiële, zelfs experimentele radiozender. Het was voor mij een eer om er twee uur lang te kunnen praten over mijn lievelingsmuziek.’
Welk(e) serie/film/muziek/boek/ beeld wil je iedereen aanraden?
‘Nina Simone is absoluut een godin. Ik kan niet ophouden over Stars/Feelings, één van haar meest iconische optredens in Montreux in 1976. Beangstigend rauwe emotie, verwoestende storytelling, meesterlijk pianospel. Voor mij een van de meest intense, kwetsbare en mooiste performances ooit. Een film die ik iedereen aanraad, is Wings of desire van Wim Wenders. Pure poëzie. Een engel die bereid is zijn onsterfelijkheid op te geven om alle nuances en volheid van het leven mee te maken. Het herinnert ons eraan dat onze kwetsbaarheid en sterfelijkheid zo kostbaar zijn. Kafka op het strand en Norwegian Wood van Haruki Murakami zijn boeken die mij hebben gedestabiliseerd. Ik heb lange tijd niets anders kunnen lezen. Simpele, intrigerende taal waar ik verslaafd aan werd.’
Wat is het mooiste plekje in je omgeving?
‘Ik vind mijn slaapkamer heel mooi. De energie van mijn kamer is verzachtend. In mijn kamer leven drie erg groene en gezonde plantjes. Ik heb ze nooit genoeg water gegeven en toch blijven ze groeien. Het heeft iets te maken met de energie. Ik bedank mijn plantjes voor hun bestaan. Ze maken mijn leven mooier. Als ik er naar kijk, bloos ik.’