Wat kan jij dat andere mensen niet kunnen?

‘Mijn creativiteit is mijn sterkste punt. Ondertussen werk ik vier jaar in de televisiewereld als freelancer voor het productiehuis Woestijnvis. Voor het tweede seizoen op rij ben ik bezig als regisseur van Mauve, een documentaire over voetbalclub RSC Anderlecht. Hierin kan ik mijn creativiteit de vrije loop laten: de ene dag ben ik geluidsman, de andere dag heb ik zelf de camera vast en finaal zit ik als regisseur te monteren. Dan komt mijn perfectionistisch kantje naar boven.

Wat wil je later worden?

‘Ik wil verder bouwen aan mijn parcours als televisiemaker. Projecten waarbij je iets kan betekenen voor de mensen en hun omgeving, en waarbij je elkaar blindelings kan vertrouwen. Het sociale aspect zal voor mij altijd van groot belang zijn.’

Welk voorwerp zou je niet kunnen missen, behalve je smartphone?

‘Wat als ik op een dag iets voor heb waardoor ik nooit meer kan voetballen? Dan stort mijn wereld in. Niets zo leuk als een balletje trappen.’

Wat maakt je ongelukkig?

‘Racisme. Daar kan ik echt niet tegen. Ik heb er met de voetbalclub City Pirates Linkeroever nog een documentaire over gemaakt. Al die jonge gasten worden dagelijks met racisme geconfronteerd. Dan besef je pas wat voor een ver-van-je-bed-show dat is voor een blanke Vlaming. Eén van de jongeren had de hoop opgegeven om verder te studeren. Toen ik vroeg waarom was zijn antwoord: Wie wil er nu ne Marokkaan aannemen? 16 jaar was die jongen!’

Welk(e) serie/film/muziek/boek/ beeld wil je iedereen aanraden?

‘De documentaire FC United - City Pirates. (lacht) Het was mijn eerste project voor televisie. Een onvergetelijke ervaring. Het werd twee jaar geleden uitgezonden op Canvas en stond lang op VRT MAX. Yves Kabwe, de coach van de ploeg die we volgden, is een voorbeeldfiguur. Hoe hij jongeren uit kansarme wijken op het rechte pad probeert te houden: chapeau! Iedereen zou wat meer Yves Kabwe moeten zijn.’

Wat is het meest speciale dat je persoonlijk al hebt meegemaakt?

‘Vorig jaar was ik aan het werk op het WK in Qatar. Een beetje dubbel, ik weet het. Ik werkte daar als opnameleider voor de televisierechtenhouder. Mijn eerste werkdag woonden we een training van Argentinië bij, de latere wereldkampioen. Ik liep langs de kleedkamer van de Argentijnen, maakte oogcontact met Lionel Messi en kreeg een knikje. Dat is een van de weinige momenten waar ik echt met mijn mond vol tanden stond.’ 

Wie is je favoriete personage en waarom?

‘De hele crew van De Ideale Wereld (DIW) over alle jaren heen. Het is mijn favoriete tv-programma. Prachtig hoe zij al tien jaar meerdere malen per week een satirische actuashow maken. De creativiteit is om van te smullen. Ik begrijp dat het niet voor iedereen attractief is, maar die humor kan mij enorm bekoren. Niet alles moet serieus zijn, hé. Een keer goed zeveren, kan deugd doen.’

Wanneer ervaar je echte geluksmomenten?

‘Ik speel 2 à 3 keer per week voetbal. Dat zijn topmomenten. Het grootste geluk beleef je na een overwinning, maar zelfs bij een nederlaag kan ik enorm genieten van het nakaarten achteraf. Het samenzijn met vrienden, sporten en alles geven voor elkaar. Heerlijk.’ 

Wat is het mooiste plekje in je omgeving?

‘Voetbalclub KFC Meise. Ik ben opgegroeid in Meise. Op mijn 17e ontdekte ik Brussel en daar ben ik tot op vandaag niet meer weg geraakt. Iets meer dan een jaar geleden heb ik een appartement gekocht in Laken, de ideale locatie: niet ver van Meise en van het centrum van Brussel. Bijna wekelijks ben ik te vinden op de grasvelden van KFC Meise.’