Op 23 februari overleed onze medewerker Mirek Cerny. Sinds 2015 schreef hij voor de cultuurbladzijden van RandKrant. Meestal over klassieke muziek, die hij op de voet volgde. Als hij een stuk had ingeleverd, wisten we dat we even later een telefoontje zouden krijgen om te horen ‘of alles ok was?’. En alles was ok, want Mirek werkte zijn artikels zorgvuldig uit. Dikwijls met wat langere, zangerige zinnen waarvan ik dacht dat er nog een Tsjechisch haakje aan vast zat, maar eigenlijk heb ik hem dat nooit gevraagd. Hij studeerde voor landmeter en later muziek. ‘De noten haalden het op de meters’, zo zei hij dat zelf. Nadien schoolde hij zich om tot cultuurjournalist om daarin bijna veertig jaar actief te zijn. Hij kwam graag naar onze redactiebijeenkomsten met alle medewerkers. Hij was er een graag geziene collega, want in zijn geheel eigen stijl knoopte hij met iedereen – jong of oud – een gesprekje aan, en meteen was het ijs gebroken. Hij had een fijne, zachte, droge humor. Zo omschreef hij zichzelf op onze website: ‘Woon in Dilbeek, waar ook Tsjechen thuis zijn. Lid van de Tsjechische minderheid in Dilbeek, die bij mijn weten welgeteld één persoon telt. Mezelf.’ Mirek, je kan het nu wel niet meer lezen, maar toch: een dikke dankjewel voor jouw werk. Wij moeten nu op zoek naar een waardige opvolger.