Zo blijkt dat de grasmat van voetbalclub Anderlecht aan vervanging toe is. De club heeft geconstateerd dat ze op de huidige uitgeleefde grasmat niet zijn eigen technisch vernuftige voetbalspel kan ontwikkelen. Bon, de vaststelling kan waarheid bevatten, maar daar hebben ze dan wel lang over gedaan. Resultaat: een nieuwe grasmat, in twee fases, a rato van 1,3 miljoen euro.

Goed, dit nieuws was slechts klein bier met wat de volksverteller op een luie woensdagavond vernam, toen de aandachtige televisiekijker met een bang hartje moest afwachten of de voetbalmatch tussen Antwerp en Union wel gespeeld zou worden. Er was namelijk sneeuw voorspeld, en op een besneeuwd veld stuur je geen luxepaarden buiten. Nerveus afwachten. De avond zou nog altijd een andere wending kunnen nemen.

‘Reporter, wat is de toestand?’, vroeg de nieuwslezer kloek vanuit zijn goed verwarmde studio. ‘Wel euh, ik sta hier ter plaatse, zie blauw van de kou, en het is hier zenuwachtigheid troef. Er kan elke minuut sneeuw uit de hemel neder dalen, nog wel net op het moment dat de wedstrijd zijn beloop zal krijgen. Straf toch dat de hemel geen rekening houdt met de beginuren van een voetbalmatch?! Maar, beste sportliefhebbers, niet gevreesd, de thuisploeg heeft mij zonet persoonlijk bevestigd dat ze er alles aan doet om het terrein bespeelbaar te maken. Zo is de veldverwarming ingeschakeld.’ (…) Euh, pardon, veldverwarming?

Net op deze avond, zo sprak de nieuwslezer, moeten er in onze welstellende steden duizenden mensen buiten in de kou overleven, maar beste kijkers, wees gerust: de voetbalmatch zal doorgaan, want het veld is verwarmd. Oef. En dan, in mijn eigenste warme fauteuil – het stond 3-1 voor Antwerp – kreeg ik in een flits een geniale gedachte, al zeg ik het zelf: wat als de voetbalclubs ’s avonds in wintertijd nu eens de verwarming van hun grasmatten zouden aansteken zodat de daklozen hun matje kunnen uitspreiden op een verwarmde ondergrond?