Zijn eerste keer in België dateert van 1981. Hij was toen 14 jaar en met zijn groot­ moeder op reis in Brussel. Hij herinnert zich nog het grijze, regenachtige weer en de indruk die de imposante, historische gebouwen van de Brusselse Grote Markt op hem maakten. Nooit had hij gedacht dat hij 18 jaar later in datzelfde stadhuis met zijn echtgenote, Sonja Van Elven, in het huwelijk zou treden.

LEREN GENIETEN

‘Het leven neemt vaak een andere wending dan je plant. Toen ik van mijn Amerikaanse werkge­ver het aanbod kreeg om een tijd in België te werken, leek het me een interessante uitdaging om gedurende een paar jaar internationale ervaring op te doen. Geen haar op mijn hoofd dacht er aan dit ik hier mijn echtgenote zou leren kennen en in Alsemberg zou belanden.

Vandaag – 16 jaren later – besef ik dat ik door de stap te zetten niet alleen een ander land en een andere cultuur, maar ook mezelf op een andere manier heb leren ontdekken. Door­ dat je vertrouwde omgeving wegvalt, krijg je de kans om bepaalde zaken op een vrijere manier te bekijken. Zo ben ik levenskwaliteit steeds meer gaan waarderen. Vanwaar ik kom, staat hard werken hoog aangeschre­ven. Je zou je haast schuldig voelen om een paar dagen vakantie te nemen. Die obsessie met werk is me pas echt duidelijk geworden toen ik hier een tijdje woonde. Ik ben dan ook blij dat ik in dat opzicht een beetje meer Belg geworden ben en heb leren genieten van de geneugtes van het leven.’

YES, WE CAN

Per jaar reist Troy zo’n zeven keren naar de Verenigde Staten. Telkens hij van zo’n transatlan­tische reis terugkomt, heeft hij nieuwe energie opgedaan. ‘Ik kan niet ontkennen dat ik het Amerikaanse optimisme wel weet te smaken. Het wereldbekende Yes, we can is veel meer dan een holle slogan. Wij durven echt in iets geloven en daar helemaal voor gaan. Eigenlijk kijken we naar het leven als één groot avon­tuur dat we met volle teugen willen beleven. Je kunt het Amerikaanse naïviteit noemen, maar je kunt het evenzeer bekijken als een motor die ons drijft en ons aanzet om onze grenzen te verleggen en onszelf te overstijgen.

Dat geloof in jezelf mis ik soms bij de Belgen. Zo viel het me tijdens een televisie­programma in de periode van de wereldbe­ker voetbal op dat de Belgen de Rode Duivels maar 5% kans gaven om te winnen. Ik kan je verzekeren dat de Amerikanen met zo’n sterke ploeg zichzelf 90% kans zouden geven om de wereldbeker in de wacht te slepen.’

THE AMERICAN DREAM

Hoe staat het met de American dream? Is die de voorbije jaren niet wat afgebrokkeld? ‘Vooral bij de jongere generatie merk je dat er veel vragen zijn rond de Amerikaanse droom. Voor mijn generatie kwam het erop aan een diploma te behalen en hard te werken. Als je daar in slaagde, dan ging de wereld voor je open. Vandaag is dit voor vele jongeren niet langer een haalbare kaart. Als je ziet dat het kostenplaatje van hogere studies tot $60.000 per jaar oploopt, dan begrijp je dat we nog een hele weg af te leggen hebben op het vlak van gelijke kansen in het onder­wijs. Sinds ik in Europa woon, ben ik dit soort voorzieningen steeds meer gaan waarderen. Dat is ook meteen de schoonheid van in een ander land te leven. Het geeft je de kans je los te maken van overheersende denkbeel­den waarmee je opgegroeid bent. Dat op zich is misschien wel het grootste geschenk dat België mij heeft gegeven, naast mijn echtgenote natuurlijk.’

mooiste plek in de Verenigde Staten
Louisiana’s swamps

lekkernij uit de Verenigde Staten
Gumbo, een kruising tussen een soep en een stoofschotel

mooiste herinnering
de geboorte van mijn kinderen