'Laten we stoppen met bang te zijn en beginnen met nadenken over hoe we onze wereld en onszelf kunnen heruitvinden.’ Het is vanuit Zaventem Ateliers, een oude papierfabriek, dat Lahidji haar visie op de toekomst waarmaakt. Daar verwerkt ze ruwe materialen zoals zeezout tot mooie, authentieke objecten die aan marmer doen denken. Een intensief proces waarbij haar liefde voor natuur en menselijke waarden haar richting geven.

Gewoon anders

De voorwerpen die ze vormgeeft, zijn back to basics, door mensenhanden gemaakt. ‘Bewust en duurzaam met materialen omgaan, is belangrijk. Ik zie het als de basis voor de social design waarmee ik mij wil inzetten voor een betere wereld. Materialen op zich zijn niet slecht, maar als we er spilzuchtig en nonchalant mee omspringen, veroorzaken ze schadelijke effecten. Met mijn creaties (tafeltjes, lampen, bankjes en interieurvoorwerpen) wil ik het bewustzijn over duurzaam omspringen met natuurlijke bronnen vergroten. Dat we door de klimaatopwarming over meer zeezout beschikken en dat zout kunnen omzetten in gemarmerde producten, zet je aan het denken. Het vertelt je dat de wereld niet om zeep is, maar dat we dingen anders kunnen en zullen moeten doen.'

Van Parijs naar Brussel

Lahidji woont sinds 2019 in Brussel. Haar jeugd bracht ze door in Parijs, de stad waar ze nog regelmatig naartoe gaat om haar moeder te bezoeken. Als ze haar vader wil zien, trekt ze naar Noorwegen. ‘Waarom ik Parijs inruilde voor Brussel? Brussel is fluïde, een tikkeltje chaotisch. Daar hou ik van. De sfeer is veel meer ontspannen dan in Parijs. Eigenlijk voelde ik me hier heel snel thuis, zo tussen al die verschillende talen en culturen. Misschien komt dat wel omdat ik zelf een leven leid dat zich afspeelt tussen verschillende culturen. Mijn moeder heeft Toscaanse en Franse roots. Mijn vader is van Iran en mijn stiefmoeder van Noorwegen, het land waar ik mijn fascinatie voor design ontwikkelde. Mijn grootouders en andere familieleden wonen dan weer in het zuiden van Frankrijk. Al hun achtergronden maken deel uit van wie ik ben.’

De val van Icarus

Het valt haar op hoeveel mensen bang zijn de laatste tijd. Volgens haar is het vertrouwen van veel mensen geschokt. Waarom valt het velen zo moeilijk om te zeggen wat ze werkelijk voelen? ‘We leven al vele jaren in een crisismodus. Op economisch, ecologisch en virologisch vlak. Voor veel mensen is de gedachte dat we zo niet verder kunnen bedreigend. We zijn ook zo bang geworden van de andere. Nochtans kunnen we heel wat zaken oplossen door met elkaar te praten. Face to face, niet via de sociale media.’ Lahidji houdt van reflecteren. Als jong meisje was ze gefascineerd door het verhaal van Icarus. Hij probeert uit zijn gevangenschap te ontsnappen en maakt, samen met zijn vader Daedalus, vleugels van veren en was. Omdat de was kan smelten, waarschuwt zijn vader hem niet te dicht bij de zon te vliegen. Maar roekeloos als hij is, vliegt Icarus zo hoog als hij kan en valt uiteindelijk in de zee. ‘Voor mij is dit een verhaal van alle tijden. Gebruik zaken, materialen en sociale media op een juiste, duurzame manier. Want voor je het weet, smelt ook de was die onze wereld bij elkaar houdt.'

DE FAVORIETEN VAN…

Mooiste plek in Frankrijk
Het skistation in Argentière waar ik leerde skieën.

Favoriet gerecht
Ratatouille.

Mooiste herinnering
Op de boerderij van mijn grootouders in Brignancourt.