In de inkomhal hangt er een Japanse kalligrafie die Seigo zelf heeft geschreven. ‘Maak van elke ontmoeting een waardevolle ontmoeting. Want de eerste keer kan de laatste keer zijn.’ Het zet de toon voor een warm gesprek.

EEN VERLANGEN NAAR VRIJHEID

Seigo werkt op de Europese hoofdzetel van Toyota Tsusho in Zaventem en woont met haar Belgische echtgenoot en dochtertje in het Brusselse. Dat is geen toeval. Als klein meisje was ze al nieuwsgierig naar Europa. Haar oma reisde veel en dat prikkelde haar om meer over het westen te leren. Ze koos voor een masteropleiding in politieke wetenschappen met als specialisatie de Europese Middeleeuwen. Toen ze enkele jaren na haar studies een jobaanbieding in België kreeg, twijfelde ze geen seconde. ‘Ik wilde me bevrijden van het strikte Japanse protocol dat bepaalt hoe je je moet gedragen.'

'In Japan is je levenspad – zeker als vrouw – netjes uitgestippeld. Dat paste niet bij mijn beeld van het leven. Ik wilde mijn eigen weg gaan. België was voor mij een geschenk. Het werd het begin van een spannende ontdekkingsreis naar mezelf. Een reis die mij ook tot bij Lieven, mijn Belgische echtgenoot, bracht.’

LEREN KUSSEN

Seigo woont acht jaar in België. Ondertussen spreekt ze vlot Nederlands en is ze vertrouwd geraakt met onze omgangsvormen. In het begin was het wennen wanneer ze mensen elkaar al kussend zag begroeten. ‘In Japan gaan we veel afstandelijker met elkaar om. Je collega’s kussen bijvoorbeeld, is not done. Wist je dat kinderen zelfs hun ouders niet kussen? Wanneer wij elkaar groeten, dan buigen we. Dat is onze manier om respect aan de andere te tonen. Je kan je dus voorstellen wat voor een aanpassing het was om mijn collega’s met een kus te begroeten. Ik heb moeten leren hoe je iemand in een zakelijke context kust.’

'In Japan zijn we zo hoffelijk dat we het als een belediging zien om de andere te durven tegenspreken.'

‘Wat me erg bevalt, is dat mensen in België open met elkaar omgaan. Ze zeggen wat ze te zeggen hebben. In Japan zijn we zo hoffelijk dat we het als een belediging zien om de andere te durven tegenspreken. Ook je gesprekspartner recht in de ogen kijken, ervaren wij als een onbeleefdheid. Gelukkig heb ik die gewoonten kunnen loslaten en kan ik me helemaal vinden in de lossere westerse omgangsvormen. Ze maken dat ik ook op een meer ontspannen manier in het leven sta.’

RESPECT

Heeft die Japanse hoffelijkheid ook een meerwaarde? Kunnen wij in het westen iets leren van het diep gewortelde respect dat Japanners aan elkaar betuigen? ‘Doordat ik beide culturen goed ken, kan ik voor mijzelf het beste uit beide werelden halen. Het klopt dat wij in Japan veel respect hebben, niet alleen voor onze medemens maar ook voor objecten. Je merkt het bijvoorbeeld aan de manier waarop we met oudere mensen omgaan, maar ook aan de manier waarop we in Japan een geschenk openen. Dat doen we met zoveel aandacht en zorg dat het haast een ritueel op zich is. Dat heeft een bepaalde charme, maar ik wil er toch meteen aan toevoegen dat in mijn ogen respect pas echt waardevol wordt wanneer het uit jezelf komt. Respect dat je uit vrije wil betuigt; dat is écht respect.’

grootste gemis
Een bad in de warmwaterbronnen van Rotenburo Onsen

mooiste herinnering aan Japan
Ons trouwfeest

mooiste plek in Japan
De stranden van de kleine eilanden van Okinawa