Vandaag leeft Canete al meer dan 22 jaar in België. Weliswaar niet meer met dezelfde man voor wie ze destijds de Filipijnen inruilde voor België. ‘Enkele jaren na mijn echtscheiding kwam ik via Facebook in contact met Jimy, een oude Filipijnse klasgenoot. Onze liefde is langzaam gegroeid. De stap om opnieuw te huwen, voelde heel natuurlijk aan.’

PAS GEHUWD

Liezl en Jimy wonen in Tervuren. In hun appartement hangt de sfeer van een pas gehuwd koppel. Kaartjes met gelukswensen, foto’s van de huwelijksdag, een poster vertellen dat de liefde hier nog in vele gedaanten aanwezig is. ‘Mijn man en ik hebben de hele wereld afgereisd en zoveel mensen ontmoet om uiteindelijk te huwen met een klasgenoot uit ons geboorteland. In het middelbaar zaten Jimy en ik in dezelfde klas. Ongelooflijk toch? Jong en avontuurlijk als we waren, wilden we de wijde wereld intrekken. Ik ging naar België, hij naar de Verenigde Emiraten. En we deden wat zoveel van onze leeftijdsgenoten deden: we huwden en kregen kinderen. Ons huwelijk liep stuk, we leefden een tijd alleen en kwamen opnieuw met elkaar in contact. Het heeft wel een paar jaar geduurd vooraleer we elkaar face to face zagen. Dat was in Dubai tijdens een klasreünie. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar ik herinner me nog goed hoe ons weerzien als een soort thuiskomen aanvoelde.’

DE LIEFDE IN JOU WIL JE DELEN

Voor Liezl en Jimy was de stap om te huwen een logische verderzetting van hun relatie. Ook al hadden ze allebei een scheiding achter de rug, hun geloof in de liefde was er nog steeds. ‘Mensen veranderen, maar de liefde in jou blijft. Als je die liefde met iemand kan delen, dan lacht het geluk je toe. Ik heb geleerd om over dat soort dingen niet te lang meer na te denken. Als de liefde langskomt, dan wil je die vooral alle kansen geven’, zegt Liezl terwijl ze haar echtgenoot aankijkt. Hij beschrijft hun liefde als het lot waaraan je niet kan ontsnappen. ‘Dat wij elkaar opnieuw gevonden hebben, is magisch. Ik geloof dan ook niet in het toeval. Wij waren voorbestemd om elkaar terug te ontmoeten. Daar was geen ontsnappen aan.’ Liezl voegt eraan toe dat ze blij is dat haar twee dochters goed opschieten met haar nieuwe echtgenoot. Volgens Jimy heeft dat vooral te maken met zijn manier van zijn. ‘Ik ben wie ik ben. Ik zeg wat ik denk. Met openheid kan je heel wat spanningen voorkomen. Openheid schept vertrouwen. Zo eenvoudig is dat.’

IETS BETEKENEN VOOR DE ANDER

Heeft Liezl er ooit aan gedacht haar leven in het westen vaarwel te zeggen en terug te keren naar de Filipijnen? ‘In het westen is het veel individualistischer. In de Filipijnen hoef je je geen zorgen te maken dat je op je oude dag alleen zult komen te staan. Er zal altijd wel iemand in de familie zijn die zich over jou zal ontfermen. Geven zit in onze genen. Mijn levensmotto is niet toevallig: je krijgt wat je geeft. Want hoe meer je geeft, hoe meer je voor de andere kan betekenen en hoe warmer zijn of haar gedachte aan jou zal zijn.’

Past ze die gedachte ook in de praktijk toe? ‘In 2013 ben ik met een initiatief gestart om de slachtoffers van de orkaan Haiyan te steunen. Vandaag is dat uitgegroeid tot de stichting Jimziel. Wij organiseren acties om geld te verzamelen waarmee we een school steunen in de streek waar we opgroeiden. We geloven allebei in de kracht van onderwijs. We worden gelukkig van de gedachte dat wij van hieruit jongeren in onze geboortestreek kunnen helpen. Want, zoals een Filipijns gezegde het treffend samenvat: Echt geluk zal je pas kennen, als je niet vergeet van waar je komt.’

MOOISTE PLEK IN DE FILIPIJNEN
Caibiran, de plek waar wij opgroeiden.

LEKKERNIJ UIT DE FILIPIJNEN
Pancit (rijstnoedels).

MOOISTE HERINNERING
Als kind in de kokosbomen kruipen.