Het gesprek is nog maar net begonnen of Zina begint de tafel te dekken en allerlei Syrische gerechten op te dienen. Koken is haar passie. Soms durft ze er zelfs van te dromen om een eigen Syrisch restaurant te openen. ‘Zelf eet ik niet zoveel, maar voor mijn gezin en onze vrienden koken vind ik heerlijk.’

SYRISCH KOOKTALENT

‘Mijn vrouw kan koken als de beste’, bevestigt Farhad. Hij nodigt me uit om mee aan tafel te komen en van haar kookkunst te proeven. Ik krijg een kleurrijk assortiment van fruit, groenten, zelf gemaakte yoghurt, brood, groenteflensjes, rode bieten en kaas voorgeschoteld. ‘Een gerecht dat mijn vrouw bijzonder goed kan klaarmaken, heet makluba. Het is een Syrisch stoofpotje van rijst, aubergines, kip en noten. Ik sta er van te kijken met hoeveel toewijding ze elke dag al die gerechten maakt. Op dat vlak heb ik het echt getroffen.’

Zina voegt eraan toe dat ze niet alleen Syrische, maar ook Koerdische, Libanese en Arabische gerechten kan klaarmaken. Wanneer ze de juiste termen in het Nederlands niet weet, neemt ze er haar gsm bij en toont ze allerlei afbeeldingen van gerechten die ze regelmatig klaarmaakt. De manier waarop ze naar de foto’s van de gevulde wijngaardbladeren, pistache desserts en rijstgerechten kijkt, vertelt dat Zina’s liefde voor koken puur en oprecht is.

KOERDISCHE LIEDJES

In Syrië woonden ze in Rago, een dorp niet ver van Aleppo. Het behoort tot het Koerdische gedeelte van Syrië. Ze noemen zichzelf Koerdische Syriërs. ‘Koerden zijn in de geschiedenis vaak op de vlucht geweest. We hebben dan ook iets met bergen. Het is een plek waar we ons kunnen terugtrekken en veilig voelen. We zijn een volk dat houdt van democratische spelregels. Daarmee bedoel ik dat we opkomen voor de rechten van minderheden. In de landen waar wij in de minderheid zijn, gebeurt het nog te vaak dat het ons verboden wordt om Koerdisch te spreken. Zoiets kan toch niet?’

Aan de muur hangt een snaarinstrument. Fahrad vertelt dat hij dit muziekinstrument regelmatig vastpakt om Koerdische liederen te zingen. ‘Laatst nog hadden we vrienden uit Syrië op bezoek en heb ik op de saz gespeeld. We hebben samen liedjes gezongen. Samen zingen schept een band. Ook mijn dochter vraagt me regelmatig of ik een nummer wil spelen. Dat zijn dan wel geen Koerdische nummers, maar love songs’, lacht hij.

LINKERHAND RECHTERHAND

Over liefde gesproken, wanneer is de vonk tussen Fahrad en Zina overgesprongen? Fahrad herinnert zich nog de eerste keer dat hij Zina zag. ‘Mijn hart deed boem boem’. Zina haalt de trouwfoto’s erbij. Ze staat er in een lange witte jurk op met een bruidsboeket van witte en rode rozen.

‘Het is een Koerdische gewoonte dat de man de trouwring van de vrouw koopt en de vrouw die van de man. De ring die je krijgt, draag je eerst een tijd aan je linkerhand om dan op je huwelijksdag de ring van je linkerhand naar je rechterhand te brengen. Dat is het moment waarop je officieel getrouwd bent. Ook bij mij was het liefde op het eerste zicht. Wat me aansprak in Fahrad was zijn eerlijkheid. Hij is een man van zijn woord.’

lekkernij uit Syrië
Drum sandwich: broodje met kip en salade

mooiste plek in Syrië
Mijn geboortestreek Afrin 

mooiste herinnering
Onze trouwdag