En dus besloot Patrick Maes om een nieuwe job bij Oxfam in Molenbeek aan te nemen zodat hij dagelijks niet zijn fiets maar zijn auto in de garage kon laten staan. ‘Nu fiets ik met mijn twee kinderen naar school en vervolgens rijd ik zonder enige hinder of vertraging door naar Molenbeek. Wanneer ik rond 9 uur op kantoor aankom, heb ik gesport en voel ik me fris. Het omkleden moet wel even in de duik in een vergaderzaal gebeuren. Dat is het enige praktische ongemak, want voor de rest beschikken we over een goede, overdekte fietsenstalling.’ 

FIETSEN…

Voor Maes is fietsen een must, maar het fietspendelen houdt toch enig risico in. ‘De solidariteit voor fietsers is bij automobilisten ver te zoeken. Vorig jaar ben ik aangereden op een fietsstrook dat niet van de baan is afgescheiden. Wie met een wagen rijdt, beschouwt dit soort fietspaden doorgaans als autobaan en let niet op zwakke weggebruikers.’

‘Het zijn eerder fietsers die aandacht besteden aan hen en meermaals mee een bocht moeten indraaien om niet aangereden te worden. Vooral in de ochtendspits druipt de stress van bestuurders en zie je mensen zich opjagen in het verkeer, hun drukke agenda’s en elkaar en verliezen ze alle aandacht voor de omgeving.’

… OF WANDELEN

Soms laat Maes de fiets dan ook staan. Als werknemer bij Oxfam smeert hij geregeld zijn kuiten in om te gaan wandelen voor goede doelen. Vorig jaar trok hij met Oxfam Peacewalker de Franse bergen in voor een tocht van 60 km en volgende zomer wordt er wereldwijd door verschillende teams deelgenomen aan Oxfam Trailwalker en zal hij ongeveer 100 km wandelen. Daarvoor moet er getraind worden. ‘Naar de aanloop van dergelijke tochten laat ik het fietsen voor wat het is en ga ik te voet naar het werk. Daar doe ik ongeveer 1 uur 15 minuten over. Dat is boeiend. Per fiets ervaar je een tocht al anders dan per auto, maar als je wandelt bekijk je de omgeving weer met nieuwe ogen.’

‘Het majestueuze gebouw van Tour en Taxis mogen aanschouwen in de opkomende zon is tijdens mijn tochten een indrukwekkende ervaring.’

‘Tijdens het wandelen, kan ik over meer dingen nadenken. Op de fiets is daar niet veel tijd en ruimte voor, het verkeer is te druk, de fietspaden vaak onveilig, al je concentratie gaat dus naar de weg. Te voet door het Laarbeekbos en het Boudewijnpark overloop ik meer dan op de fiets de agenda voor het werk, bedenk ik wat ik ’s avonds nog met de kinderen kan doen of ik kijk rond. Het majestueuze gebouw van Tour en Taxis mogen aanschouwen in de opkomende zon is tijdens mijn tochten een indrukwekkende ervaring.’ 

DOOR REGEN EN WIND

Wandelen is leuk, maar het duurt natuurlijk langer. Dus doorgaans komt de fiets boven, weer of geen weer. ‘Een zeldzame keer ben ik in de gietende regen tot aan Bockstael gereden om daar de metro te nemen, maar in volle ochtendspits een fiets op een treinstel meezeulen, is niet handig’, vertelt Maes. ‘En dus fiets ik gewoon door weer en wind.’

‘Momenteel rijd ik met een koersfiets, maar ik heb mezelf niet altijd onder controle. Ik heb de neiging om te snel te willen rijden op mijn soepele, lichte koersmachine en in de straten van de Rand loop je dan een groot risico op ongelukken. Ik overweeg dus de aankoop van een stadsfiets, gewoon om mezelf te verplichten om wat trager en verantwoordelijker te pendelen.’ Zijn fietshelm en zijn fluo fietsjas zijn voor Maes essentieel. Verder heeft hij niets nodig en rijdt hij dagelijks vrij als een vogel naar kantoor.

aantal km/dag
8 km x 2

gemiddelde snelheid
20 km/u

tijd
24 min. heen, 24 min. terug

route
Wemmel-Tentoonstellingslaan-Leopold II-laan-Molenbeek