01 apr '17

'Mijn houvast'

4692
door Tine Maenhout
Het begon enkele jaren geleden tijdens een mooie zomer. Nathalie Vanbeylen wou meer sporten en haalde bij warm weer haar koersfiets boven om van Sint-Katharina-Lombeek naar de groepspraktijk Patio in Jette te pendelen, waar ze als huisarts werkt.

Een dokterstas op een koersfiets meezeulen, is niet praktisch, dus ze schakelde over op een elektrische fiets met twee goede fietszakken en legt het woon-werkverkeer vanaf dan bijna dagelijks met de fiets af. 

GEDACHTEN KRIJGEN LUCHT

‘Dat mag je me niet meer afnemen’, stelt Vanbeylen kordaat. ‘Zonder fiets zou ik mij echt slecht voelen. Mijn fiets is mijn houvast, mijn baken om rust te vinden en fit te blijven. Op de fiets verdwijnt alle stress, mijn gedachten krijgen lucht, zodat de overgang van werk naar thuis makkelijker verloopt. Op de fiets kan ik problemen achter mij laten.’

Terwijl ze trapt, denkt Vanbeylen na over haar patiënten, ze bereidt in haar hoofd moeilijke gesprekken voor en overlegt met zichzelf over wat een goede aanpak zou zijn om iets te bespreken. ‘Of ik los kleine dagelijkse probleempjes op, zoals die vrachtwagenchauffeur die mij elke morgen om 4 uur wekt door zijn motor te laten draaien. Hoe kan ik hem vriendelijk maar kordaat zeggen dat het wat minder luid mag? Hoe zeg ik dat zonder dat hij boos wordt en hij begrijpt wat ik bedoel. Zo’n dingen passeren mijn gedachten en op de fiets kan ik mijn tijd nemen om daar rustig over na te denken.’

ZINTUIGEN PRIKKELEN

Sinds Vanbeylen fietst, voelt ze zich altijd fit en rustig, want ze beweegt niet alleen veel, maar ze geniet ook van wat ze rond zich heen ziet wanneer ze haar route aflegt. ‘Ik fiets door het Laarbeekbos en de parken van Jette. Daar is zo veel moois te zien. Een paar maanden geleden verscheen er een prachtige regenboog. Dat geeft zo’n goed gevoel.'

Ook haar consultatierondes doet Vanbeylen met de fiets. Toen ze dat nog met haar koersfiets deed, was ze the talk of the town.

'Ik ervaar de natuur veel intenser dan wanneer ik in de auto zou zitten. Alle zintuigen worden geprikkeld. Ik kijk, ruik, voel de omgeving en ik heb een veel groter besef van de seizoenen. Het spreekwoord ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’ gaat echt op voor mij, dankzij mijn fiets. Ik heb niet alleen minder stress, ik ben ook minder ziek dan voorheen.’

DOKTER OP DE FIETS

Ook haar consultatierondes doet Vanbeylen met de fiets. Toen ze dat nog met haar koersfiets deed, was ze the talk of the town. Een huisarts in koersuitrusting zie je niet elke dag van patiënt naar patiënt pendelen. ‘Nu zijn mijn patiënten het gewoon om me met de fiets te zien aankomen. Bovendien volgen meer en meer collega’s mijn voorbeeld.’

In het kader van haar beroep is het ook belangrijk om goed uitgerust aan de tocht te beginnen. Praktische fietstassen zijn onmisbaar. Ze beschikt over een handig kliksysteem en ze kan dus vlot van het ene adres naar het andere om haar werk te doen. 

Samen met enkele fietscollega’s richtte Vanbeylen de fietsclub Fietspendelaars op, waarmee ze handige tips over fietsuitrusting de wereld instuurt via de sociale media. Maar ze willen ook vooral veilig en gezond fietsen promoten. De groep richt zich voornamelijk tot de mensen die af en toe of elke dag naar hun werk pendelen met de fiets, die dat graag zouden willen of die een steun willen zijn voor de fietspendelaars.

Wie vaak met de fiets pendelt, wordt immers regelmatig geconfronteerd met allerlei permanente en tijdelijke hindernissen: glas op het fietspad, een glad of overgroeid fietspad, een beschadigd fietspad, geparkeerde wagens op het fietspad, helemaal geen fietspad, enzovoort. ‘De infrastructuur is niet aangepast aan zwakke weggebruikers’, benadrukt Vanbeylen. ‘Dat schrikt fietsers af. Voor kinderen is het zeker moeilijk en onveilig. Daar moet iets aan gebeuren. Hoe meer fietsers de baan op gaan en mee strategieën uitdenken om de gemeenten duidelijk te maken hoe het veiliger kan worden, hoe beter.’