Hoe komt een meisje uit Blaasveld, een deelgemeente van Willebroek, in de Vlaamse Rand terecht? Het was haar baan bij de Nationale Bank die De Wachter dertig jaar geleden deed verhuizen naar het groene Overijse. ‘Elke dag vanuit Kapellen, waar ik toen woonde, naar Brussel rijden over de Antwerpse en de Brusselse ring? Dat was niet vol te houden. Dus gebruikte ik mijn middagpauze om immo-advertenties uit te pluizen. In juli ’88 begon ik te werken in Brussel. Die zomer heb ik heel de Druivenstreek afgeschuimd. Op een zaterdag stonden we om 9 uur ’s ochtends met de kinderen voor de deur van het huis waar we nu nog steeds wonen. Het was liefde op het eerste zicht. Hoofd, hart en vlinders in de buik: alles was in evenwicht.’ Dat trio – hoofd, hart en buik – is belangrijk voor De Wachter. Het komt telkens weer naar boven als ze het heeft over haar leven na de Nationale Bank.

TIJD OM TERUG TE GEVEN

‘Dertig jaar heb ik kunnen leren in een fantastische functie bij de Nationale Bank, een instelling van algemeen belang. Nu kan ik wat ik daar heb geleerd, inzetten in mijn eigen bedrijfje en voor de lokale gemeenschap waar ik woon. Giving back was voor mij een belangrijke motivatie om tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in Overijse op te komen op de CD&V-lijst. Het was tijd om de partij, die me altijd heeft gesteund, iets terug te geven. Je verkiesbaar stellen, vraagt engagement. Ik wou laten zien dat ik loyaal ben en dankbaar omdat ik met de steun van de partij een unieke loopbaan heb kunnen uitbouwen. De timing klopte ook. Ik kan nu veel meer zelf beschikken over mijn tijd.’ De Wachter werd verkozen als gemeenteraadslid, de CD&V behaalde drie zetels en belandde in de oppositie. ‘Ik vind het goed dat CD&V zelfstandig is opgekomen, niet in een kartel. Een kartel is een tactische, politieke constellatie die zelden duurzaam is. In een kartel is het heel moeilijk om je visie niet in de verdrukking te laten komen, om te kunnen zijn waarvoor je staat. De lijn van het bestaande kartel met Overijse 2002/N-VA week steeds meer af van de visie van mijn partij. Dat werd onhoudbaar. In de toekomst willen we meer hameren op de eigen identiteit, waarin verbinding en dialoog belangrijk zijn. Ik vond ook dat we met lijsttrekker Danny De Kock een goede kandidaat burgemeester hadden. Die man leeft met hart en ziel voor Overijse, ik had het hem absoluut gegund.’

ECONOMIE OF PSYCHOLOGIE?

‘Puur hypothetisch ga ik ervan uit dat ik 100 jaar word en dus nog 35 jaar waardevolle dingen kan doen. Hoe kan ik een verschil maken voor mensen? Wat kan ik bijdragen? Diezelfde visie die ervoor gezorgd heeft dat ik me in de politiek van mijn gemeente heb begeven, heeft er ook voor gezorgd dat ik mijn eigen bedrijfje heb opgericht. En nee, 65 jaar is daar niet te oud voor. Alle kennis en ervaring, die ik heb opgedaan, die duizenden uren op de teller, laat je toch niet zomaar verloren gaan?’ ‘Daarom ben ik gestart met Brain@Trust. Die naam heb ik heel bewust gekozen. De basis van mijn consultancy ligt bij de psychodynamica. 85% van wat mensen doen, wordt gedreven vanuit hun onderbewuste. Aan de universiteit van Zürich heb ik technieken geleerd die de onbewuste motiveringen naar boven brengen. Net dat onderbewuste kan er voor zorgen dat mensen soms helemaal uit evenwicht zijn. Dat hun hoofd, hun hart en hun buikgevoel niet op één lijn staan. Dat onevenwicht belemmert je om te zijn wie je bent en goed te zijn in wat je doet.

JAARRINGEN

‘Je moet weten: mensen zijn als bomen. Bomen hebben jaarringen waaraan je hun ervaringen doorheen de tijd kan aflezen. Met mensen is het net zo. Terugkerende patronen of conflicten kan je verklaren vanuit wat ze vroeger hebben meegemaakt. Je leeftijd draag je ook in je brein, bewust en onbewust. Die imprint zorgt ervoor dat je je op een bepaalde manier gedraagt, het zorgt voor actie en reactie.’ 

‘Samen met een prof uit Leuven en de kleine start-up Mindspeller probeer ik om het manuele algoritme dat daarvoor nu wordt toegepast te digitaliseren. Nieuwe artificiële intelligentietechnieken maken dat mogelijk. Ik richt me met mijn economische achtergrond op senior teams en op familiebedrijven, 95% van de bedrijven in België zijn familiebedrijven. Zo’n bedrijf maakt verschillende fases door, waarin de interne dynamiek binnen de familie ook een belangrijke rol speelt. Zeker in periodes van transities en bij generatiewissels. Zowel de individuen binnen de familie als de governance van het bedrijf hebben dan coaching en consulting nodig.’

‘Ik wil mijn kennis en ervaring inzetten om mensen te verbinden.’

‘Op het vlak van good governance heb ik de nodige ervaring, ik heb ook het International Directors-program van INSEAD gevolgd. Daarnaast heb ik me de laatste jaren stevig verdiept en getraind in de psychologie. Die combinatie van zakelijkheid en emotionaliteit is uniek. Het zorgt ervoor dat ik zowel de leden van de familie als het bedrijf kan coachen, op basis van wetenschappelijk uitgeteste technieken. Het unieke van die aanpak is dat participanten op die manier zelf veel meer uit hun onderbewuste kunnen bovenhalen. Zo werken vergroot het vertrouwen tussen mensen enorm. Mensen hebben meer contact en communiceren beter. Dat zorgt voor verbinding. Daar zie ik voor mezelf dan weer die link met de gemeentepolitiek; het zijn dezelfde mechanismen die spelen. Het gaat om de uitwisseling van energie tussen mensen die een gemeenschappelijk identiteit delen, of dat nu te maken heeft met hun bedrijf of hun dorp. Die kenmerken die ik zelf zo belangrijk vind, vind ik ook terug bij de CD&V. Dat is een partij die verbindend wil zijn, in tegenstelling tot de middelpuntvliegende krachten die je tegenwoordig vaak ziet in de politiek.'

OP MIJN STERKST

‘Op je 65e met pensioen? Niet voor mij. Ik vind het veel te vroeg om te stoppen met het actieve leven. Als je niet blijft leren, dan verschrompel je. Ik weet het: om te leren moet je uit je comfortzone komen. Dat kost moeite. Vroeger had ik daar ook het stereotiepe idee over: je groeit verder tot op een bepaalde leeftijd, dan sta je aan de top en daarna gaat het alleen maar bergaf. Nu weet ik dat het anders werkt. Fysiek ben je inderdaad niet meer in je prime, maar dat wordt mentaal ruimschoots gecompenseerd. De veerkracht van je hersenen is enorm. Ervaring heeft daar veel mee te maken. Een voorbeeld? Neem nu het doorlezen van het jaarverslag van de Nationale Bank. Dertig jaar geleden moest ik na een kwartiertje stoppen om alle info die op me afkwam te verwerken. Vandaag lees ik zo’n jaarverslag vlot uit, dankzij al die uren, dagen, jaren ervaring.’

‘In de tijd van de neanderthalers was de fysieke veroudering een groot nadeel, maar ik ben ervan overtuigd dat dankzij de digitalisering en de makkelijkere manier om aan informatie te raken en ermee te werken, mensen veel langer actief kunnen blijven. In het IT-gebeuren zie je dat braincomputer interfacing een belangrijk domein is. Tussen de snelheid waarmee je denkt en de snelheid waarmee computers werken, zit maar één vertragende factor: de snelheid waarmee jij data kan invoeren in de computer. Wat dat betreft staan we aan de grens van quasi oneindige mogelijkheden. In de huidige context van langer werken is het belangrijk dat ouderen kunnen blijven leren van jongeren en vice versa. Kijk naar het Japanse eiland Okinawa, de plaats ter wereld waar mensen het langst leven. Voor elke persoon is daar een maatschappelijke rol weggelegd, op elke leeftijd. Dat zorgt voor een positieve energie die de wereld voor iedereen beter maakt.’