De gebroeders Vekeman zijn geen tweeling, al zou je dat misschien kunnen denken als je afgaat op hun gelijklopende beroepscarrière en hobby’s. Met elektriciteit, industrieel ingenieur, architectuur en film volgden ze richtingen waarin het creatieve en het technische elkaar ontmoeten. Ze hadden ook even een filmbedrijfje en, samen met hun neef, een lichtbedrijf. Nu werken ze allebei voor vzw ‘de Rand’. Wouter, de oudste, verzorgt al elf jaar de techniek in GC de Zandloper in Wemmel. Daarvoor werkte hij in GC de Boesdaalhove in Sint-Genesius-Rode, waar Stijn nu hetzelfde doet. Hun gezamenlijke vrije tijd gaat op aan Ultra4 racen, off-road wedstrijden met grote buggies op extreem terrein.

Handige broers

Die passie zat er al van jongs af aan in. Wouter verkaste inmiddels naar Steenhuffel, maar Stijn woont nog altijd in Aspelare Ninove, waar ook het ouderlijk huis stond met veel plaats om van alles in elkaar te steken.

Stijn: ‘We hebben nog een oudere en een jongere broer. Zij zijn iets minder technisch aangelegd, maar we zijn wel allemaal kinderen van een moeder die technisch ingenieur elektriciteit was en een vader-ingenieur mechanica. Toen zij hun boerderij zelf verbouwden, hebben wij geholpen. Daarvan steek je veel op en krijg je de mentaliteit om altijd zoveel mogelijk zelf te doen.’

Wouter: ‘Eerst staken we fietsen en gocarts in elkaar. Daarna brommers, die we verkochten om met dat geld dan weer iets anders te doen. Het kwam er op de duur op neer dat we om de drie maanden een andere auto hadden. Tot ons ma er genoeg van had om elke keer weer andere nummerplaten aan te vragen en de verzekeringen over te zetten.'

Hammertime!

Het racen begon toen het crossen met de 4x4 niet langer een uitdaging was. Wouter: ‘Toen zijn we begonnen met Trophy-rijden in het buitenland, avontuurlijke off-road wedstrijden zoals de Croatia Trophy in Kroatië of de Transsylvania Trophy in Roemenië. Die eerste wedstrijd in Roemenië was meteen extreem. Soms kwam je kilometers lang geen mens tegen, moest je in het midden van een veld op goed geluk een onzichtbare afslag nemen, langs diepe afgronden rijden die nauwelijks waren aangeduid, of zat je tot aan je nek in het water. De wedstrijd duurde zeven dagen. Als je panne had, kon je er niet op rekenen dat ze je kwamen halen.’

‘De avontuurlijke off-road wedstrijden zijn zwaar. De eerste wedstrijd in Roemenië was meteen extreem.’

Op een gegeven moment hadden Stijn en Wouter genoeg van in de modder te rijden en kozen ze voor meer snelheid en techniek. Die vonden ze in het Ultra4 racen. Wouter: ‘Stijn is als copiloot ondertussen bekend in het circuit. Zo belandden we op een keer met vrienden op de King of the Valleys race in Engeland. Op die wedstrijd was ook Dave Cole aanwezig, de grote baas van het Ultra4 racen in Amerika. Hij wilde met ons samenwerken.’ Stijn: ‘Omdat we toen goede resultaten behaalden, zijn we in 2015 naar King of the Hammers in Amerika mogen gaan.’

King of the Hammers is de woestijnrace voor de Ultra4 buggy’s die rond de twee ton wegen en met motoren van 800pk snelheden tot 160 km/u halen. Het traject van 180 mijl wordt onderbroken door stroken van twee kilometer vol rotsblokken van een halve meter of hoger. Een uitputtingsslag waar je niet zonder blutsen uitkomt. Wouter: ‘Speciaal voor die race wordt in de Mojave woestijn de pop-upstad, Hammertown gebouwd, waar meer dan 100.000 mensen naartoe komen.’ Stijn: ‘De veiligheid is gegarandeerd, maar het is een zware race die maar door een fractie van de deelnemers wordt uitgereden.’

De broers Vekeman hebben de smaak te pakken. Ondertussen namen ze ook al deel aan verschillende wedstrijden in Europa en werden ze tweede op het Europees kampioenschap. En aangezien de eerste plaats op het volgende EK een startbewijs met vervoer oplevert voor de King of the Hammers zullen de broers waarschijnlijk weer snel in Amerika staan.