Wout Beeckman groeide op in Groot-Bijgaarden, waar hij nog bij zijn ouders woont. ‘Ik werk in Brussel als IT-consultant bij proximus. Ik los graag problemen op. In Groot-Bijgaarden is het echt aangenaam om wonen, net buiten de grootstad en voldoende groen. Als ik tot rust wil komen, dan loop door de velden richting Sint-Martens-Bodegem en Ternat. Twee keer per week het hoofd leegmaken.’

‘Het is fantastisch om zo dicht bij Brussel te wonen en tegelijk te kunnen genieten van het groene achterland. Ik woon maar enkele kilometers van Brussel-centrum. Daarom pendel ik met de trein naar het werk. Ik zou graag met de fiets rijden, maar dat vind ik voorlopig te onveilig. Met het openbaar vervoer raak je ’s avonds immers niet meer terug thuis. De trein stopt nogal vroeg met rijden. Jammer, want als je ’s avonds nog iets wil gaan eten ofzo, dan raak je niet meer op je bestemming.’

Scoutsfamilie

Beeckman heeft nog een grote hobby: scouting. Ondertussen is hij vijf jaar groepsleider van de scoutsgroep De Pelgrims in GrootBijgaarden. ‘Ik kom uit een echte scoutsfamilie. Mijn vader en mijn zus zijn groepsleider geweest. De scoutsgroep bestaat inmiddels vijftig jaar. Een echte familie. Iedereen kent iedereen. Eens scout, altijd scout. Je smeedt er vriendschapsbanden voor het leven.’

‘Het leukste vind ik om leider te zijn van de jongste groepen. Dan organiseer ik spelletjes waarbij ik mezelf helemaal inzet. Als de kinderen zien dat je je amuseert, dan spelen ze graag mee en is het spel geslaagd. Met de leden op stap gaan, is altijd plezant. Zo hebben we onze zoektochten, waarbij ze suiker of zout moeten proeven bij een splitsing van de weg. Is het suiker dan moeten ze naar links, is het zout dan gaat de tocht verder naar rechts. Ik hou wel van avontuur. Zo ben ik met mijn zus al liftend door Groot-Brittannië getrokken. Dat was een mooie reis.’

Trots op houten constructies

In de zomervakantie gaat Beeckman altijd op scoutskamp. ‘Dit jaar ging het richting Chimay. Het scoutskamp is het hoogtepunt van het jaar. Sjorren doe ik heel graag. Op kamp sjorren we constructies met houten balken waar we best trots op mogen zijn. Grote tafels, rekken en de slaapplaats. Die wordt gesjord bovenop de constructie waar er wordt gekookt. Op het hoogste punt is die vijf meter hoog, met een zeil erop. Dat is hoog en droog slapen. Niet iedereen is kandidaat om de hoogste balken te sjorren. Je mag geen hoogtevrees hebben.’ Daarnaast zet hij zich in voor het goede doel. ‘Eén keer per maand help ik als vrijwilliger mee bij de voedselbedeling in de Saviowijk in Dilbeek. Dat is echt nodig voor mensen die het moeilijk hebben.’ 

Toekomstplannen? ‘Ik ben nog aan het bekomen van de omschakeling van het studentenleven naar het werkleven. Ik ben snel aan de slag gegaan na mijn studies. Op termijn zou ik graag een appartement kopen ergens tussen Brussel-centrum en Groot-Bijgaarden.