Hier in deze straat ben ik geboren’, zegt zaakvoerder en kok Philippe Dedoncker van Restaurant 52 in De Villegas de Clercampstraat in Strombeek. ‘Ik ging in Eversem naar school, daarna naar het Jan-van-Ruusbroeckollege in Laken om ten slotte mijn koksopleiding af te ronden in Ter Groene Poorte in Brugge. Daarna specialiseerde ik me verder in het culinaire. Eerst in het buitenland, onder andere in hotels in Dubai en Cyprus, om vervolgens in restaurant De Vismet in  Brussel achter het fornuis te staan. Sinds 2004 baat ik samen met mijn echtgenote Saskia Wesse Restaurant 52 uit. We doen alles zelf: van de menukaart over de inrichting tot het culinaire. Onze woning bevindt zich iets verderop. Het is aangenaam wonen in Strombeek. Al zou ik wel graag hebben dat de mensen wat positiever zouden zijn over de gemeente. Het is echt wel een toffe buurt, met onder andere het cultuurcentrum dat Strombeek doet bruisen.’

Kleine dingen

‘Ik geef toe dat er ook wat mindere kanten zijn. Kleine dingen die verdwijnen. Dat is een tendens die zich in veel gemeenten voordoet en die ik betreur. Bijvoorbeeld: in onze straat waren er vroeger drie bakkers en twee slagers. Die boden kwaliteit, maar toch zijn ze één na één gesloten. Er was geen opvolging en ze vonden geen personeel. Bovendien gaat het, net zoals in restaurants, over intensief werk. In de plaats van die fijne, kleine zaken openen hier de zogenaamde snack-frituren. Zonder hierover denigrerend te doen: dit kan je toch niet allemaal tegelijk doen?’ 

‘Wat onze klanten na het gezellig tafelen missen, is een café waar ze ’s avonds laat iets kunnen drinken. Een ander knelpunt zijn de grote werkzaamheden in het centrum en het tekort aan parkeerplaatsen. Daar hoor
ik mensen over klagen. Daarom verplaats ik mij met een scooter. Superhandig. Zelfs als ik naar Brussel-centrum rijd.’

In zijn jeugdjaren was Dedoncker actief in de scouts van Eversem. ‘Het verenigingsleven is zeer belangrijk. Zo merk ik dat er voor de jeugd in Strombeek weinig plaats is. Er is jeugdhuis ’t Mutske, maar dat is net over de grens in Laken. Het is een opsteker dat enkele jongeren uit de buurt hier zopas een nieuw jeugdhuis zijn gestart: Jeugdhuis De Duif. Binnenkort krijgen ze van de gemeente een eigen stek ter beschikking vlakbij het cultuurcentrum.’

Puur en goed

Restaurant 52 staat al jaren met stip genoteerd in de Gault Millau-gids en vraagt dan ook alle aandacht van de uitbaters. Hebben ze nog tijd voor hobby’s? ‘Je zal het niet ge loven, maar ‘gezellig tafelen’ is onze grootste hobby. Wij hebben in de regio al heel veel restaurants en brasseries bezocht. Niet per se om te zien hoe de andere koks het aanpakken, het is gewoon plezant. Ons leven bestaat uit eten en drinken. In vergelijking met andere landen is België op culinair vlak echt wel heel goed. Al wordt het wel moeilijker voor restaurant uitbaters. Er is de complexe regelgeving, je moet personeel  vinden, het is heel intensief werk,… Een tendens die me opvalt tijdens onze uitstappen is dat de tofste restaurants in Brussel vaak gesloten zijn op zaterdag, zondag of maandag. In de Rand zijn ze in het weekend net wél open. Ik denk dat het cliënteel hier meer bestaat uit gezinnen met kinderen.’ Wat is volgens hem een geslaagd gerecht? ‘Als je kookt, moet je ervoor zorgen dat het basisproduct puur en goed is. Dat is de basis van alles.  Mijn lievelingsgerecht is tong in Madeirasaus. Daarvoor zou ik een moord begaan.’