Samen met echtgenoot en drie dochters woont Vereecke op een boogscheut van de lokalen van Chiro Iris in Dilbeek. Daar liggen haar wortels. ‘Ik ben hier opgegroeid. Mijn tante heeft de Chiro groep opgestart, ik ben zelf groepsleidster geweest en mijn dochters treden nu in mijn voetsporen. Ook mijn vader en moeder waren zeer actief bij de Chiro. Je mag dus gerust stellen dat we een echte Chirofamilie zijn.’

Haar maatschappelijk engagement kreeg ze mee van haar ouders. Ze was niet alleen hoofdleidster van Chiro Iris, op haar 24e was ze ook voorzitster van de jeugdraad. Ze richtte mee het Vijverfestival op en is ook al een kwarteeuw voorzitter van het plaatselijke 11-11-11 comité. ‘Dat organiseerde vorig jaar voor het eerst de Urban Trail door Dilbeekse gebouwen. Er namen meer dan duizend mensen deel aan deze Dilbeek Loopt. De editie 2020 is echter uitgesteld naar 2021 omwille van de coronamaatregelen. De opbrengst van de Urban Trail gaat naar projecten van 11.11.11.’

Tot vorige legislatuur was Vereecke negen jaar schepen van onder andere Jeugd, Ontwikkelingssamenwerking; de laatste zes jaar was ze bevoegd voor Integratie en Sociale zaken voor de burgerpartij DNA (Dilbeek Nu Anders). ‘Na de vorige legis latuur besliste ik om een stap opzij te zetten en kansen te geven aan jongeren. DNA heeft twee gemeenteraadsleden en zit nu in de oppositie.’

Poort of grens?

Dilbeek promoot zichzelf als De poort van het Pajottenland. De grens met Brussel wordt echter steeds onduidelijker. ‘De verschrikkelijke lintbebouwing langs de Ninoofsesteenweg loopt van Brussel naadloos over in Dilbeek. Ze splijt onze gemeente zelfs in twee stukken: de linker- en de rechterkant van de steenweg. Mensen van de ene kant spreken over de overkant als het over wijken aan de andere kant van de steenweg gaat. Er is wel een voetgangerstunnel, maar die moet mijn inziens nog meer gepromoot worden.’

‘Er zouden ook veel meer ontmoetingsplekken mogen zijn in onze gemeente. Tijdens de coronacrisis hebben we gezien hoeveel nood er hier aan is. Ik pleit er eveneens voor om de stad meer als partner te zien en samen te werken. We moeten hier echt niet alles apart hebben. Samenleven stopt niet aan de grens. Die grens speelt in sommige hoofden, maar we zouden die moeten doorbreken. Onbekend is vaak onbemind. Mekaar leren kennen, schept mogelijkheden.’

Mensen samenbrengen

Dat ziet Vereecke ook bij Beweging.Net, waar ze voorzitter is van de stuurgroep BrusselHalle-Vilvoorde. ‘We spelen een rol in het ondersteunen van burgerinitiatieven. We proberen mensen samen te brengen. Daar zijn al heel mooie initiatieven uit ontstaan. Denk bijvoorbeeld aan Itterbeek Idee, een sociaalculturele broedplek en ontmoetingsplek in de voormalige school van ’t Keperke (De Wip) en het kloostergebouw (Memisa) in Itterbeek.’

Mensen samenbrengen en verbinden doet ze niet alleen in haar vrije tijd, maar ook tijdens haar werkuren bij de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten (VVSG), waar ze verantwoordelijke is voor Vorming en Opleiding. ‘Het lokale bestuur is de spil van alles. Het staat het dichtst bij de mensen. We proberen lokale besturen te verbinden en kijken wat er samen kan gebeuren.’