Karolin Geyskens is moeder van vier kinderen en woont sinds enkele jaren in Overijse. ‘Ik ben geen kind van de Rand. Ik ben opgegroeid in Aarschot, mijn echtgenoot in Lummen. Na onze studies hebben we enkele jaren in Brussel gewoond. Een leuke tijd, maar ik verlangde naar een groenere omgeving. Die heb ik hier gevonden.’

‘Waarom ik niet terug naar de heimat trek? Ik vind het een voordeel om dicht bij de stad te blijven. Ook Leuven is niet veraf om eens uit te gaan eten, een museum te bezoeken of gewoon de sfeer op te snuiven. Niets leuker om met het gezin te ontdekken wat er allemaal te beleven valt in een grote stad.’

Geyskens is overtuigd van de vele voordelen die de Rand heeft. Als ze toch één nadeel van de Rand moet noemen, is het de mobiliteit. ‘Vele mensen zeggen het waarschijnlijk, maar het is ook zo. Voor het werk in Alsemberg rijd ik altijd door het Zoniënwoud, dan trek ik mij van die files niets aan. Heerlijk om dan rondom mij te kijken. Maar als we vrienden willen bezoeken, weeg ik soms af of het de moeite loont. Als ik alleen ga, zal ik de moed opbrengen, maar als je met vier kinderen in de file moet staan, blijf ik al eens sneller thuis, ondanks dat ik daardoor aan sociaal contact inboet.’

MENSEN KENNEN

Hoe zit het met het sociaal contact in de Rand? ‘Het is een diverse regio met heel wat nationaliteiten. Bovendien woon ik in een grote en uitgestrekte gemeente. Dat iedereen hier iedereen kent, gaat misschien te ver. Ik merk wel dat het nauw samenhangt met gelijke interesses of bezigheden. Zo heb ik een vriendenkring opgebouwd met ouders die ik aan de schoolpoort ontmoet. Of je leert mensen kennen via je kinderen.’

‘Mijn man en ik zijn ook sportief en gaan dikwijls lopen. Daardoor kan je gelijkgezinden vinden met wie je een band opbouwt. De plekken waar je hier in het groen kan lopen, vind je op wandelafstand. Waar ik ben opgegroeid, moest je eerst enkele kilometers met de wagen rijden om in een bos of in de velden te kunnen lopen.’

UITDAGINGEN

Geyskens neemt regelmatig de kinderen mee naar het groen om te wandelen of te spelen. Vier kinderen grootbrengen in de Rand, hoe gaat dat? ‘Ik denk niet dat het moeilijker of anders is dan elders. Ik ben wel twee jaar thuis gebleven om mij met de opvoeding bezig te houden. Daar doe ik nog een jaartje bij, daarna ga ik opnieuw aan de slag als leerkracht. Veel hangt af van wat je je kinderen wil bijbrengen. Ik spoor hen aan om altijd open te staan voor veel dingen, geïnteresseerd te zijn in het leven en nieuwe uitdagingen aan te gaan. Dat hangt volgens mij niet samen met de plek waar je woont.’

Uitdagingen zoeken, dat is ook wat Geyskens doet. ‘Anderen zullen met vier jonge kinderen hun handen vol hebben, maar ik wil fris blijven en een open geest hebben. Daarom studeer ik nu vroedkunde. Of ik daar later iets mee ga doen? Waarschijnlijk niet, het is te moeilijk te combineren met mijn werk, dat van mijn man en de kinderen. Ik ben gewoon gepassioneerd door het nieuwe leven.’