De Rand, daar ligt het hart van Goedele Vergauwen. Opgegroeid in Dworp, een tijdje uitgeweken naar Tervuren en nu ruim twintig jaar enthousiaste inwoner van het landelijke Sint-Pieters-Leeuw. ‘De laatste verhuis kwam er omwille van beroepsredenen. Ik gaf destijds les in het Heilig Hartinstituut in Halle. Mijn partner is beroepsmilitair en moest vaak van werkplek veranderen. De keuze om dichter bij mijn toenmalige werkgever te gaan wonen, was dan snel gemaakt. En kijk: we wonen hier nog altijd. Reuzegraag, rustig, op den buiten. Het vakantiegevoel voel ik al in mijn tuin. Dat is genieten. En in de buurt kan je uren rondwandelen in het groen of fietsen en genieten van het landschap. Uiteraard is de verstedelijking merkbaar. Dat gaat soms ten koste van groene zones die verdwijnen. Maar de uitbreiding van een grootstad als Brussel kan je nu eenmaal niet vermijden.’

DIVERSE REGIO

‘Een specifieke verwantschap met Sint-Pieters-Leeuw heb ik niet echt. Het dagelijkse gebeuren en het gemeenschapsleven volg ik vanop de zijlijn. Ik voel me vooral verbonden met de regio. Noem me een Hallenaar, Dworpenaar of Leeuwenaar, allemaal even goed’, lacht ze. ‘De toenemende diversiteit in de gemeenschap, hier en elders, is een opvallende evolutie van de voorbije jaren. Ik beschouw die veelzijdigheid van de mensen als een enorme verrijking. Iedereen heeft daar baat bij.’

‘Mijn beroepsleven heeft altijd in het teken van het onderwijs gestaan. Het boeit mij enorm. Ik kom ook uit een onderwijsfamilie. Ik heb het geluk gehad te kunnen proeven van zowat alle functies binnen de sector.’ Sinds vorig jaar is Vergauwen onderwijsinspecteur. ‘Wij gaan de kwaliteit van het onderwijs over heel Vlaanderen na en checken in welke mate scholen op zelfstandige basis hun eigen kwaliteiten verder kunnen ontwikkelen. Een kwaliteitszorgsysteem noemen wij dat.’

AFSPIEGELING

‘Tussen de scholen heersen grote verschillen. Dat was vroeger al het geval, dat is nog altijd zo. Zo merk ik in de Rand dat scholen op verschillende manieren omgaan met bijvoorbeeld kansarmoede en anderstaligheid. Meer inzetten in meertaligheid en diversiteit in het lerarenkorps is een grote uitdaging voor de toekomst. En uiteraard het tekort aan leerkrachten aanpakken.’

‘Ik droom ervan dat iedere school een afspiegeling zou zijn van onze superdiverse samenleving, zowel wat de leerlingen als de leraren betreft. Er staan vandaag nog te weinig voorbeeldfiguren met een andere culturele achtergrond voor de klas. Maar ook meer mensen uit de privé die de overstap wagen zou een belangrijke meerwaarde voor ons onderwijs zijn. De huidige regelgevingen bemoeilijken vaak het voeren van een echt personeelsbeleid zodat het optimaal inzetten van de leraren, in het belang van iedere leerling, geen evidentie is.'

ONBEKENDE WERELDEN

‘Mijn job is mijn passie. Daarnaast blijft er weinig tijd over voor andere zaken. Ik laat mij graag leiden door het familiale gebeuren. Mee surfen op de flow van de passies van mijn vier adolescente kinderen, daar kan ik van genieten. Het brengt je in vaak onbekende werelden. Je leert dingen die je anders nooit zou tegenkomen. Bijvoorbeeld, mijn zoon die zijn studies combineert met biologisch landbouwen en vaak in de velden vlakbij werkt. Dat gegeven: velden, in de grond werken, dicht bij de natuur, de rust vind ik fascinerend en rustgevend.’