Anderstaligen de schoonheid van het Nederlands laten ontdekken. Van die opdracht heeft Anne Van der Elst haar levenswerk gemaakt. ‘Ik vind het verbluffend hoe gemotiveerd die mensen zijn om de taal te leren. Ze moeten hier vaak hun leven opnieuw opbouwen en beseffen dat het Nederlands daarvoor cruciaal is.

Samen met een volledig team van leerkrachten proberen we die integratie te vergemakkelijken. De cursisten zijn enorm dankbaar. Ook de inspanningen die bijvoorbeeld vzw ‘de Rand’ of bibliotheken doen om taal toegankelijk te maken, waarderen ze.’

MOOI GEBLEVEN

Van der Elst groeide op in Zaventem, maar woont sinds 1985 in Dworp. ‘Sinds begin jaren 80 geef ik les aan volwassenen in het GLTT in Sint-Genesius-Rode. Eerst Engels en Nederlands, daarna uitsluitend Nederlands. In het begin was het avondonderwijs, maar niet lang nadat ik er begon, kon je er ook dagonderwijs volgen. Ik had mijn plek gevonden.'

'De veranderende manier van lesgeven houdt het lesgeven verfrissend. Net als de verhalen van de cursisten, hun achtergrond en hun cultuur. Die worden alsmaar uiteenlopender.’

Om praktische redenen verhuisde ze met haar man naar de westrand, korter bij het werk. ‘Ik stond er niet bij stil, maar als fervente wandelaars en fietsers konden we het niet beter treffen dan in Dworp en omstreken. Het reliëf doet mij aan de Ardennen denken. Het is hier bovendien doorheen de jaren niet veel veranderd. Wat mooi was, is mooi gebleven. Een dikke pluim voor het natuurbeleid in de Rand.’

PUUR LESGEVEN

Maar terug naar de taal. ‘Het voordeel om aan volwassenen les te geven, is dat ik hen niet meer moet opvoeden. Ik kan de pure taak van het lesgeven uitvoeren: het doorgeven van kennis en vaardigheden. Ik ben pensioengerechtigd en denk soms dat dit mijn laatste schooljaar wordt als leerkracht, maar ergens blijft het toch kriebelen.’

‘Mensen vragen mij soms hoe dat komt. Elk jaar dezelfde leerstof geven, lijkt hen saai. Maar de veranderende manier van lesgeven - communicatiever en interactiever - houden het lesgeven verfrissend. Net als de verhalen van de cursisten, hun achtergrond en hun cultuur. Die worden alsmaar uiteenlopender.’

Want waar vroeger voornamelijk Franstaligen in haar les zaten, zijn er vandaag anderstaligen van over heel de wereld. ‘In mijn klas vind je een afspiegeling van de demografische evolutie in de Rand, met de instroom van heel wat nieuwe nationaliteiten. Wat voldoening geeft, is de openheid voor het Nederlands bij de huidige generatie cursisten. Daar waar Nederlands leren 20 of 25 jaar geleden nogal beladen was en eerder een opdracht voor heel wat cursisten, volgen ze vandaag met plezier les. Ze beseffen hoe belangrijk taal is in het dagelijkse leven.’

OPENHEID VOOR NEDERLANDS

‘Bovendien zijn heel wat nieuwe cursisten niet bevooroordeeld. Een Spaanstalige of Engelstalige kijkt met een open geest naar het Nederlands. Hun kijk op taal - en bij uitbreiding onze cultuur - is anders, net als de moeilijkheden die ze hebben met onze taal. Ik durf zeggen dat de kennis van het Nederlands alsmaar beter wordt in de Rand.'

'De anderstaligen leveren echt inspanningen. Ze bewonderen ook vaak ons onderwijssysteem. Meer dan eens krijg ik te horen hoe goed de school van hun kind georganiseerd is en zijn ze dankbaar voor de mogelijkheden die zij en hun kinderen krijgen.’