Dokter Van Duppen geeft zichzelf nog enkele weken.

Het nieuws greep mij aan, en ik schreef dit persoonlijke stukje. Ik leerde Dirk kennen toen hij met zijn vrouw Lieve terugkeerde uit de Palestijnse vluchtelingenkampen van Sabra en Shatila in Libanon. Het was 1986. Ze waren allebei dokter en vonden dat ze internationale solidariteit het best konden concretiseren door de mensen uit die kampen de nodige geneeskundige zorgen toe te dienen.

Ook daarna legden ze een uitzonderlijk parkoers af. Dirk is altijd een geëngageerd dokter geweest bij Geneeskunde voor het Volk in de groepspraktijk van Deurne en hij heeft in zijn leven nogal wat maatschappelijke richtingsveranderingen bewerkstelligd waar heel wat mensen niet van op de hoogte zijn.

Zo slaagde hij erin om het ‘kiwimodel’ te laten toepassen in België. Dat bestaat erin openbare aanbestedingen uit te schrijven voor de aankoop (en terugbetaling) van geneesmiddelen. Daardoor zijn die voor de patiënt veel goedkoper geworden en daar plukt vandaag nog iedereen de vruchten van.

Ook zette hij de Orde van Geneesheren er toe aan meer aandacht voor de patiënt te hebben en minder voor de centen. Die omvorming is intussen volop aan de gang.

Dirk slaagde erin, samen met Wim Van Hees van Ademloos, de bouw van de Lange Wapperbrug af te voeren, omdat hij inzag dat zijn patiënten uit die buurt nu al veel last hadden van fijn stof. Die brug zou alles nog veel erger maken.

Tegelijk schreef hij verschillende boeken zoals De cholesteroloorlog, Waarom geneesmiddelen zo duur zijn en recent De supersamenwerker. Telkens komt één grote gedachte naar boven: de gewone mens is een solidair en goed wezen. Dat heeft hij zo dikwijls vastgesteld. Misschien was hij daar, door zijn doorgedreven engagement, openheid en vriendelijkheid, wel zelf de katalysator van.

Bovendien koppelde hij al zijn menselijke ervaring aan een doorgedreven wetenschappelijke analyse, wat hem in discussies keiharde, doorleefde en onderbouwde standpunten deed innemen waar niemand tegenop kon. Zo timmerde hij op zijn manier, minzaam maar gedreven, verder aan een betere samenleving. Intussen is zijn strijd min of meer gestreden. Zonde dat een mens van zoveel goede wil ons zo snel moet verlaten.