Voor Sam Vloemans (43) is Cargo Mas de optelsom van alles wat hij de voorbije twintig jaar als muzikant heeft gedaan. Je kent hem misschien uit de blazerssectie van de eerste liveband van Gabriel Rios, van zijn muziektheatervoorstellingen of zijn jazzuitstapjes, maar hij componeerde ook klassieke muziek en filmmuziek. ‘Ik had nood aan een structuur waarin ik samen met gelijkgestemde zielen een artistiek verhaal kon ontwikkelen’, zegt hij over het collectief. We brachten twee platen uit en waren nog even de huisband van De Laatste Show.’ De naam Cargo Mas is een verwijzing naar de havenstad Antwerpen, de thuisbasis van Vloemans, en het Spaanse woord voor ‘meer’, zijn voornaam omgedraaid. ‘We wilden meer muzikale gelaagdheid en lading. Cargo Mas: de naam dekt de lading letterlijk.’ Hun eerste teken van leven was het album Cargo Mas I dat vlak voor de pandemie verscheen en meteen enkele opgemerkte gasten had. Met trombonist Fred Wesley werd muziekgeschiedenis in huis gehaald, maar er werd ook samengewerkt met Ida Nielsen, de laatste bassiste van Prince, en Mike Maher, bekend van het collectief Snarky Puppy.

‘Spelen in een collectief is een beetje zoals acteren in een film. De casting moet goed zijn om er het beste uit te halen. Ik wil muzikanten ook niet zeggen hoe ze moeten spelen. Echt boeiend wordt het als ze zichzelf kunnen zijn. Pas toen we beseften dat een van onze tracks een vettige funktrombonesolo kon gebruiken, dachten we aan Fred. Op goed geluk hebben we hem gecontacteerd en een half jaar later stond hij naast ons in de studio.’

Greg Boyer (63) heeft Vloemans voor het eerst ontmoet na een concert van Maceo Parker in het Rivierenhof. ‘We hebben drie kwartier op een bankje zitten praten over onze families, het leven op tournee en politiek. Pas na een half uur had ik door wie hij was.’ Met name de trombonist die hem zo was opgevallen op de dvd Live At The Aladdin Las Vegas, een registratie van de legendarische One Nite Alone-tournee van Prince. ‘Je kon hem er zo uithalen met zijn karakteristieke, krachtig en intense maar tegelijk heel persoonlijke trombonegeluid.

Funkvakje

‘Ik vind het onze verantwoordelijkheid als muzikant om de fakkel door te geven aan een volgende generatie’, zegt Boyer, die ons via een videoverbinding vanuit Washington DC even komt groeten. Zelf speelt hij nog steeds met Maceo Parker, die hij een grote broer noemt, en straks ook opnieuw met George Clinton, de Godfather of Funk van wiens Parliament hij eerder twee decennia deel uitmaakte. Van zijn tijd in de hoornsectie van de New Power Generation herinnert hij zich dat de structuur soms wat rigide aanvoelde, ‘als een job in een groot bedrijf, maar daar staat tegenover dat je fantastische muziek maakt met één van de grootste artiesten. Als Prince even niet de bekende artiest moest zijn, was hij een doodgewone kerel waarmee je veel plezier kon maken.’

Boyer is enthousiast dat hij met Cargo Mas niet zomaar een backing band naast zich krijgt. Vloemans heeft nieuw repertoire geschreven op zijn maat. Daarin grijpt hij niet alleen terug naar het groove- en funkverleden van de trombonist, maar bijvoorbeeld ook naar zijn liefde voor latin music. ‘Ik vertel mensen de hele tijd dat latin, jazz, salsa, merengue,… gebouwd zijn om trombone op te spelen. In mijn jeugd heb ik ook nog tuba en saxofoon gespeeld in klassieke orkesten. Ook al zien mensen me als dé funktrombonist, ik laat me graag uit dat vakje tillen.’

Rijkdom aan stijl

Als muzikant krijg je te makkelijk een label opgeplakt. ‘Zijn we in de eerste plaats niet allemaal muziekliefhebbers die van verschillende stijlen houden? Het nieuwe materiaal wordt een mix van funk, go-go, jazz, latin en zelfs wat klassiek. Voor het eerste optreden hebben we drie repetitiedagen om naar elkaar toe te groeien en uit te zoeken wat goed voelt.’ Net als zijn muzikale helden wil Vloemans de muziek dienen door iedereen in zijn negenkoppige orkest de aandacht te geven die nodig is.

VR · 20 MEI · 20.00
Cargo Mas feat. Greg Boyer
Zaventem, CC De Factorij, 02 307 72 72