Van ver lijkt hij een rijzige spits. In werkelijkheid is hij met een fundering van 15 meter diep, een gronddiameter van 27 meter en banen van dikke betonplaten een enorm zware, massieve constructie. Naar de top toe versmalt de toren tot een diameter van slechts 116 centimeter. Ook de betonplaten worden smaller met de hoogte. De lift in de centrale schacht voert je naar de platforms op 117 meter en 193 meter hoogte. Hier, en op hoger gelegen platforms, staan schotels en antennes geïnstalleerd die de radio- en tv-signalen uitsturen. Het zicht binnenin de toren op een tussenstop van 25 meter hoogte is ronduit spectaculair en futuristisch. Bovenop de 280 meter hoge betonconstructie is een stalen buis gemonteerd met daarop een buis van composiet, een soort plastic dat de golven van de antennes binnenin doorlaat. Sinds 2009 is de toren eigendom van het broadcastingbedrijf Norkring. In het onderste gedeelte bevinden zich de kantoren, de controlekamer en het zendgebouw. Hier zetten zenders het audio- of videosignaal van radio-en tv-zenders om in digitale golven. Die gaan door lange buizen 300 meter de hoogte en vervolgens het luchtruim in. De juiste ontvangstapparatuur zet deze digitale golven opnieuw om in beeld en geluid. Anders dan bij FM radio die slechts één programma per frequentie kan uitzenden, kunnen nu een 12-tal services op één frequentie gebundeld worden. Digital Audio Broadcasting (DAB+) is bijgevolg heel wat compacter en energiezuiniger dan de analoge variant FM.