Ik baande me een weg door het koren om tot bij deze fijne, verrassende constructie te komen. Vanaf het houten binnenplatform aanschouwde ik, als bij een schilderij, een hedendaags landschapstafereel, met de kubus zelf als kader. Bruegel voelde niet veraf. Opzet geslaagd.

En ja, er zijn er nog meer. (H)echt Herne vzw, een denkplatform voor positieve initiatieven die het gemeentelijk groepsgevoel moeten versterken, realiseerde de afgelopen jaren, in samenwerking met de gemeente, vijf van deze landschapskubussen. Het zijn kleine blikvangers van 3 m3 met elk een eigen karakter. Op hun beurt richten zij de blik van de bezoeker naar het omliggende landschap. Zo brengen ze een ode aan het werk van Bruegel. Iedere kubus kreeg trouwens een naam die naar de meester verwijst.

De eerste kubus Pieter bevindt zich op de beschermde erfgoedsite van het kartuizerklooster. Hij biedt bezoekers een panorama op het centrum van Herne. K2 (kubus 2), Icarus, ligt meer geborgen in de Aerebeekvallei in Kokejane. De perforaties in de houten wanden zorgen voor een wisselend lichtspel binnenin. K3, Mayken, de naam van Bruegels vrouw, bevindt zich in het veld van Herfelingen en heeft met zijn ‘wave’-opening met stalen staven een semi-transparante wand. K4, Dulle Griet in Sint-Pieters-Kapelle, werd diagonaal doorboord door een cirkel, een huzarenstukje. Vanuit ieder standpunt ziet hij er anders uit. Nu eens oogt de opening smal, dan weer breed of hartvormig. K5, de laatste kubus, bleef naamloos en staat opgesteld aan de inkom van het Dominicanessenklooster in Herne. Het is een heel open constructie die refereert naar de kloosterboogramen.

Iedere woonzone van het Groene kwadrant van de gemeente Herne kreeg zo zijn eigen landschapskubus op een weldoordachte plaats. Inwoners en wandelaars komen hier alleen of samen uitrusten, uitkijken of chillen. Het zijn kleine karaktervolle ontmoetingsplekken die mensen bij elkaar brengen. Opzet geslaagd.

 website en facebookpagina