Een stempel drukken op het randbeleid blijkt niet zo makkelijk, zeker niet in tijden van besparingen. De bevoegdheid Vlaamse Rand is vooral een coördinerende bevoegdheid, m.a.w. Weyts zal zijn collega-ministers moeten motiveren om elk op zijn terrein een randbeleid te voeren. Weyts’ eigen budget voor de Vlaamse Rand is relatief klein.

Met die beperkte specifieke middelen zet hij het bestaande beleid voort. Het gaat dan over initiatieven als een welkomstfolder voor nieuwe inwoners, een onthaalfolder voor nieuwe bedrijven, cultuurwaardebons (Randuitcheques) voor cursisten Nederlands en subsidies voor activiteiten die het Vlaams karakter versterken en/of de integratie van anderstaligen bevorderen. En vzw ‘de Rand’ moet dan wel besparen, maar Weyts ziet een toekomst voor alle deelwerkingen: de gemeenschapscentra in de faciliteitengemeenten, RandKrant, het Gordelfestival, de dienst taalpromotie en de site www.docu.vlaamserand.be.

EEN RANDBELEID IN ANDERE DEPARTEMENTEN

Bij zijn collega-ministers rekent de minister op een paar nieuwe investeringen. Er komt een haalbaarheidsstudie voor een bijkomend cultuur- en congrescentrum. Op het vlak van welzijn moet het nieuwe investeringsfonds Vlabzorginvest gronden financieren voor nieuwe zorginitiatieven. En tegen 2019 moet er in de Rand 1.000 ha toegankelijk groen bijkomen.

Daarnaast wil minister Weyts de rest van de Vlaamse Regering aanzetten tot extra aandacht voor de Rand. Zo richt hij samen met zijn collega van Onderwijs een lokale taskforce op die methodieken voor leerlingen met taalachterstand moet bundelen en promoten. Samen met zijn collega van Landbouw richt hij een lokaal loket op dat boeren helpt om nevenactiviteiten te ontwikkelen (verbrede landbouw) en om rechtstreeks te verkopen aan hun klanten (korte keten).

‘Als je mensen wil onderdompelen in een warm integratiebad, dan moet er genoeg water in het bad staan’, zo stelt minister Weyts.

De minister wil overleg en samenwerking stimuleren. Zo bundelt hij het overleg over het Strategisch Actieprogramma voor de Reconversie en Tewerkstelling in de luchthavenregio (START) opnieuw met het overleg over het flankerend beleid voor het Vlaams Strategisch Gebied Brussel (VSGB). In een vorige legislatuur werden die twee overlegplatforms uit elkaar gehaald. Weyts wil ook een overleg opstarten tussen de schepenen van Vlaams beleid in de brede Rand. Overleg en samenwerking met Brussel: daarover rept de nota opvallend genoeg met geen woord. In de beleidsnota Brussel van collega Sven Gatz (Open VLD) wordt wel herhaaldelijk gepleit voor overleg.

Minister Weyts voorziet ook in controle. Zo zou, zoals voorheen, een ambtenaar van het Agentschap Binnenlands Bestuur (ABB) de vergaderingen van de gemeenteraden van Kraainem, Linkebeek, Sint-Genesius-Rode en Wezembeek-Oppem bijwonen. En Weyts wil ook nagaan of alle welzijnsvoorzieningen die onder de toepassing van het kwaliteitsdecreet vallen wel Nederlandstalige dienstverlening aanbieden. Hij wil ook een decreet over het taalgebruik bij de opmaak van notariële akten.

WANNEER BEN JE BADWATER?

Tot slot nog een bedenking: wat me bij het lezen trof, is dat Weyts randbewoners opdeelt in huidige bewoners en nieuwkomers. Hoofddoelstelling van zijn beleid is om de nieuwkomers zo snel en zo goed mogelijk te integreren en om de ontvangende gemeenschap te versterken, ‘zowel in aantal als op het vlak van interne cohesie’. ‘Als je mensen wil onderdompelen in een warm integratiebad, dan moet er genoeg water in het bad staan’, zo stelt hij. Maar wie bedoelt hij met het badwater: stamboekrandbewoners, Belgen, mensen met het Nederlands als thuistaal, iedereen die Nederlands kent? En wanneer ben je ondergedompeld?

Zo eenduidig is de situatie in de Rand al lang niet meer. Neemt niet weg dat Weyts gelijk heeft met zijn vaststelling dat de Rand een regio is met opvallend veel verhuisbewegingen, opvallend veel mensen van vreemde origine, opvallend veel anderstaligen, en tegelijkertijd opvallend weinig inburgeraars. Overigens wil Weyts samen met het nieuwe Agentschap Integratie en Inburgering uitzoeken hoe hij dat laatste kan opvangen. In elk geval komt er een speciaal traject voor expats.
 

Lees hier de volledige beleidsnota