01 mei '25

‘Afkicken is niet evident’

93
door Luc Vanheerentals
Wat doet het met een politicus en met een mens: je functie moeten opgeven omdat je niet meer bent verkozen? Oud-burgemeesters uit de Rand getuigen. Deze keer: Hans Bonte uit Vilvoorde.

De gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober 2024 resulteerden in Vilvoorde in een politieke aardverschuiving. Vooruit, dat vier legislaturen deel uitmaakte van het schepencollege en met Hans Bonte (Vooruit) sinds 2012 de burgemeester leverde, werd naar de oppositie verwezen door een coalitie van het kartel Open Vld-CD&V met N-VA onder leiding van Jo De Ro (Open Vld).
‘Afkicken van deze intense job is niet evident’, zegt Bonte. ‘Burgemeester zijn is een bijzonder mooie job, maar tegelijk zeer slopend. Je bent er 24 uur op 24 mee bezig.’ Ondertussen smaakt hij zijn verbeterde levenskwaliteit wel. ‘Ik heb nu eindelijk tijd om met mijn eerste kleinkind te gaan wandelen en padel te spelen.’ Bonte is ook blij dat de Vlaamse regering het kiesdecreet opnieuw gaat herbekijken, want de huidige regels zoals de afschaffing van de stemplicht en het initiatiefrecht voor de grootste partij kwamen het democratische gehalte niet ten goede en hebben volgens hem het eindresultaat voor Vooruit nadelig beïnvloed.

Engagement
Bonte, afkomstig uit Ingelmunster, is reeds als jongere betrokken in allerlei maatschappelijke acties zoals de vredesbeweging en de jongerenmarsen voor werk. Na zijn studies sociologie en politieke wetenschappen gaat hij in de jaren 1985-89 aan de slag als straathoekwerker bij Centrum-West in Sint-Jans-Molenbeek. Omdat hij ook structureel iets wil veranderen aan de sociale problemen waarmee hij dagelijks wordt geconfronteerd, stapt hij in de politiek. Eerst op de studiedienst van de socialistische partij, waar hij zich bezighoudt met de arbeidsmarkt en sociale zekerheid. Nadien als volksvertegenwoordiger. In 1995 volgt hij Leo Peeters op als federaal parlementslid. Dit mandaat doet hij tot 2019, maar vervalt als zijn partij de cumul van het burgemeesterschap en volksvertegenwoordiger verbied. Sinds juli vorig jaar zetelt Bonte in het Vlaams parlement.

Vilvoorde
Op het einde van de jaren 1990 verhuist hij op vraag van de partij naar Vilvoorde om met een nieuwe lokale partijafdeling een einde te maken aan het interne gekrakeel. Het nieuwe socialistische project is meteen een succes. De partij treedt in 2000 toe tot de lokale coalitie onder leiding van burgemeester Jean-Luc Dehaene. ‘Naast Frank Vandenbroucke en Louis Tobback is Dehaene mijn derde politieke vader van wie ik ontzettend veel heb geleerd. Qua werk was hij een beest, maar je kreeg veel ruimte van hem. Je moest wel je dossiers goed kennen en initiatieven nemen. Hij was ook iemand die op lange termijn dacht. Er zijn weinig steden die met sluitingen zoals die van Renault, Delacre en Chamebel een dergelijke desindustrialisering hebben gekend. We werkten aan een stadsvernieuwing die aansloot bij de economische en demografische evoluties en namen beslissingen om van Vilvoorde een aantrekkelijke woon- en leefstad te maken met een totaal andere economie.’
Van 2000 tot 2012 is Bonte schepen bevoegd voor sociale zaken en tewerkstelling en hij stampt innoverende initiatieven inzake sociale economie uit de grond, zoals de eerste strijkwinkel in Vlaanderen en Zilverpunt dat een dienstverlening aanbiedt voor ouderen en mensen met een handicap. Vilvoorde wordt ook de pionier van de latere UiTPAS die mensen uit kansarme gezinnen de kans biedt om betaalbaar te participeren aan culturele activiteiten. Door zijn goede contacten met het middenveld slaagt hij er als burgemeester in 2013 in om het vertrek van moslimjongeren naar Syrië te stoppen wat hem als spreker op tal van plaatsen in de wereld brengt, tot bij Barack Obama in het Witte Huis toe.
Als burgemeester brengt hij diverse stadsvernieuwingsprojecten tot een goed einde, zoals de ondergrondse parking onder de Grote Markt waardoor dit plein verkeersvrij wordt en dé locatie voor tal van evenementen. De passage van de ringtram vergt een hele hertekening van het stadscentrum tot in Koningslo. Het treinstation waarover hij verschillende keren aan de alarmbel trekt, wordt grondig gerenoveerd. Vilvoorde onteigent de Asiat-site en maakt er, net als in de Kruitfabriek, mee een veelzijdige plaats voor evenementen van. Samen met voetballer Yannick Carrasco wordt het sportcomplex YCFIVE opgezet. De komende jaren wordt op de CAT-site achter het station een nieuw project gerealiseerd met ziekenhuis, VDAB-campus, concerthal, woningen en bedrijven. In het kader van Watersite worden langs het kanaal al 500 wooneenheden gebouwd en er komen er nog enkele duizenden bij. 

Uitdagingen blijven groot
Ondanks al de mooie projecten wordt Vilvoorde geconfronteerd met immense uitdagingen als gevolg van de snelle aangroei van de bevolking. ‘Binnen twee jaar zullen we in het secundair onderwijs duizend stoelen te kort hebben. Om de grote structurele werkloosheid aan te pakken en mensen te activeren is er meer kinderopvang en scholing nodig.’ Bonte betreurt dat Vlaanderen er niet voor kiest om het gemeentefonds fundamenteel te hervormen zodat Vilvoorde als centrumstad kan worden erkend. Hij is blij met de extra middelen voor Vilvoorde, maar de niet-erkenning als centrumstad blijft volgens hem een fundamentele discriminatie. Hij is wel positief over de extra middelen die het federale regeerakkoord voorziet voor de veiligheid van de Vlaamse Rand. Hij hoopt dat hiermee de politiezones van Vilvoorde-Machelen, Grimbergen en Zaventem kunnen fuseren.