Het is een dagelijkse gewoonte. Nog voor het ontbijt vertrek ik met honden Brenda en Bas naar het Speelbos. Het beste moment van de dag, voor mij en voor onze labradors. Mocht ik dat niet meer kunnen, ik zou ongelukkig worden.’

WAAR VOGELS EN MENSEN SAMENKOMEN

Het Speelbos in Nossegem is een plek vol verrassingen. Je verwacht niet dat een zijstraat van de Mechelsesteenweg je naar een stukje natuur brengt dat vlakbij de start- en landingsbaan 01/19 ligt. Een aparte plek: aan je rechterkant de luchthaventerminal, aan je linkerkant een bos waarin de natuur rustig haar gang gaat.

‘Hoor je de meesjes? Die zitten hier vaak. Soms ben ik hier alleen, maar regelmatig bevind ik me in het gezelschap van joggers, vliegtuigspotters of wandelaars met honden. Naast het bos is er een wei waar honden vrij kunnen lopen. Daar ga ik graag op een bank zitten om in de verte naar de vliegtuigen te kijken. Dat zicht op de luchthaven maakt deze plek bijzonder. Je kan hier niet alleen de schoonheid van de natuur aanschouwen, maar ook de wonderen van de techniek.’

GEBOEID DOOR TECHNIEK

Vooraleer Hernalsteen vier jaar geleden met pensioen ging, was hij treinbestuurder. Een job die hij met veel plezier heeft gedaan. Alleen de shiften, die vielen hem de laatste jaren zwaar, maar de techniek van voertuigen heeft hem altijd geboeid. ‘Ik kijk steeds opnieuw met veel plezier naar de opstijgende vliegtuigen. Het blijft fascinerend om te zien hoe de mens, dankzij de techniek, erin slaagt om zoveel ton de lucht in te krijgen.

Voor mij is de luchthaven dan ook een positief gegeven. Niet alleen omdat ik elke dag tijdens mijn wandeling op een knap luchtspektakel word getrakteerd, het is ook een plek die me in vakantiestemming brengt. En laten we vooral de economische waarde ervan niet vergeten. De luchthaven zorgt voor veel werkgelegenheid. 22 maart 2016, en de dagen die erop volgden, waren dan ook een heel droevige passage in de geschiedenis van Zaventem.’

VOOR DE GENERATIES DIE NA ONS KOMEN

Aan de rand van het Speelbos bevindt zich een kleine heuvel. ‘Tijdens de Tweede Wereldoorlog bevond zich hier een bunker van de Duitsers. Door de nabijheid van de militaire luchthaven van Melsbroek was dit een strategische plek. De bunker zelf hebben ze afgebroken. Als je het niet weet, word je hier niet herinnerd aan de oorlog. Misschien maar goed ook. Zo blijft het een plek waar je vooral van de rust van de natuur kan genieten.’

Hernalsteen raapt een achtergelaten blikje op. Hij neemt het mee om een beetje verder in een vuilnisbak te gooien. ‘Ik kan het niet verdragen dat de natuur wordt besmeurd. De stukjes natuur die ons nog resten, moeten we koesteren. Voor onszelf en voor onze kinderen en kleinkinderen. Dat ook zij van plekken zoals het Speelbos kunnen blijven genieten.’